MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafinin yerinde görülmeyen diğer temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
1-25/10/2011 tarihinde güvenlik güçlerinin durumundan şüphelendikleri bir kişinin nüfus cüzdanını incelediklerinde söz konusu nüfus cüzdanının ... adına düzenlendiği ancak kimliği taşıyan kişinin yabancı uyruklu olduğu, nüfus kayıtlarına göre ..."in babası olan ..."in beyanına göre ..."in yaklaşık on yıl önce öldüğünün anlaşıldığı; suç tarihinde İdil Nüfus Müdürlüğü"nde nüfus memuru olarak görev yapan sanığın, ..."e ait nüfus cüzdanının kayıp başvurusu üzerine nüfus cüzdanı talep belgesi düzenlediği, belge üzerinde düzenleyen olarak kendi isminin bulunduğu ancak belgeyi onaylama yetkisi ... isimli nüfus müdür vekiline ait olduğu halde sanığın ... adına imza atarak J 11-847735 seri numaralı ... adına sahte nüfus cüzdanı düzenlemek suretiyle kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; UYAP"tan yapılan araştırmada sanığın benzer eylemleri nedeniyle Midyat Ağır Ceza Mahkemesinin 2013/14 Esas ve 2014/5 Karar, Midyat Ağır Ceza Mahkemesinin 2010/46 Esas ve 2014/134 Karar, Midyat Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/232 Esas ve 2015/91 Karar ve Midyat Ağır Ceza Mahkemesinin 2013/92 Esas ve 2013/213 Karar sayılı davalarının bulunduğunun anlaşılması karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.04.2014 gün, 2013/11-397 Esas, 2014/202 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK"nun “Kamu güvenine karşı suçlar” bölümünde düzenlenen ve belgenin gerçeğe aykırı olarak düzenlenmesi ile kamu güveninin sarsıldığı kabul edilerek suç sayılıp yaptırıma bağlanan “resmi belgede sahtecilik” suçlarının hukuki konusunun kamu güveni olduğu, suçun işlenmesi ile kamu güveninin sarsılması dışında, bir veya birden fazla kişi de haksızlığa uğrayıp, suçtan zarar görmesi halinde dahi, suçun mağdurunun toplumu oluşturan bireylerin tamamının, diğer bir ifadeyle kamunun olduğuna dair kabulünün etkilenmeyeceği, eylemin belirli bir kişinin zararına olarak işlenmesi halinde bu kişinin mağdur değil, suçtan zarar gören olacağının kabulü gerekeceği de gözetilerek açıklanan ilkeler doğrultusunda sanığın fiilinin her biri yenilenen suç işleme kararı ile işlenmiş ayrı suçları mı, yoksa bir suç işleme kararı ile kanunun aynı hükmünü, kısa zaman aralıkları içerisinde, birkaç kez ihlal etmek suretiyle işlenmiş zincirleme sahtecilik suçunu mu oluşturduğunun değerlendirilmesi açısından, sanık hakkında yukarıda belirtilen dava dosyaları ile varsa UYAP ortamından ve sair surette tespit edilebilecek benzer suçlara ilişkin başka dosyaların akıbeti araştırılarak, mümkünse mevcut dava ile birleştirilmesi, aksi halde özetlerinin duruşma tutanağına geçirilip, bu davayı ilgilendiren onaylı örnekleri dosyaya intikal ettirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması yasaya aykırı,
2-Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30/03/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.