5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/7890 Esas 2021/2809 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7890
Karar No: 2021/2809
Karar Tarihi: 10.03.2021

5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/7890 Esas 2021/2809 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 5607 sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkumiyetine hükmetmiştir. Ancak, mahkumiyet kararının uygulanabilmesi için sanığın ödediği adli para cezasının infazda hapis cezasına çevrilmesi gerektiği hatırlatılmıştır. Ayrıca, 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan 7242 sayılı Kanun'un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesine eklenen düzenlemenin sanık lehine olduğu belirtilerek, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Bunun yanı sıra, sanığın aracı emaneten aldığını beyan etmesi ve malen sorumlunun iyi niyetli olmadığını gösterir delil elde edilemediğinden aracın müsadere edilmesine karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi, 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesi ve 5/2. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun'un 62. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 61. ve 63. maddesi ve 5607 sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2019/7890 E. , 2021/2809 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içerdiği, yine aynı Kanun"un 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
2-TCK"nin 52/4 maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken doğrudan hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrilmesi suretiyle infazda yetkinin kısıtlanması,
3-Sanığın suça konu aracı halasının oğlundan emaneten aldığını beyan etmesi, sanığa ait beyanın malen sorumlu tarafından doğrulanması, malen sorumlunun aynı araca ilişkin dosyasının bulunmaması karşısında malen sorumlunun iyi niyetli olmadığını gösterir delil elde edilemediğinden aracın iadesi yerine yazılı şekilde müsaderesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 10/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.