22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/27343 Karar No: 2020/2699 Karar Tarihi: 17.02.2020
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/27343 Esas 2020/2699 Karar Sayılı İlamı
(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi 2017/27343 E. , 2020/2699 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılardan ... vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili; müvekkilinin iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile ödenmediğini iddia ettiği bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalılar Cevaplarının Özeti: Davalı... Sağlık Hizmetleri ve Malz. İnş. Medikal Turz. Taş. Tem. San. ve Tic. Ltd. Şti. vekili; davacının iş sözleşmesinin işe devamsızlığı üzerine haklı nedenle feshedildiğini, fazla çalışma alacağının kendisine ödendiğini belirterek davanın reddini savunmuştur. Davalı ... vekili; husumet itirazında bulunmuş, davacının iş sözleşmesinin devamsızlık haklı nedenine dayalı olarak feshedildiğini, davacı iddialarının asılsız olduğunu beyanla davanın reddine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece; toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı davalı ... vekili temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı ... vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının iş sözleşmesini feshinde haklı nedenin bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır. Somut olayda davacı işçi 02.02.2015 tarihinde keşide ettiği ihtarnamesi ile fazla çalışma ve yıllık izin ücretlerinin bu güne kadar ödenmediğini belirterek bu işçilik alacaklarının ödenmemesi nedeniyle iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürmüştür. Davalılarca davacının 31.01.2015, 02.02.2015, 03.02.2015 tarihlerinde işe devamsızlığı üzerine iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiği savunulmuştur. Mahkemece; dinlenen tanık beyanları ve davacıya yapılan ödemeler dikkate alınarak fazla çalışma ücretlerinin ödendiği, davacının fazla çalışma ücretine ilişkin alacağının bulunmadığı; ancak, davacının yıllık izinlerinin kullandırılmadığı ve davalı işverenin bu yöndeki ispat yükünü yerine getirmediği gerekçeleriyle davacı tarafından yapılan feshin haklı fesih kapsamında bulunduğu kabul edilmiştir. Ancak, davacının, fesih bildiriminde dayandığı fesih nedenleri ile bağlı bulunduğu, fesih bildiriminde dayanılmayan nedenlerin yargılama aşamasında fesih nedeni olarak ileri sürülemeyeceği açıktır. Dosya içeriğine göre, davacının fazla çalışma ücretine ilişkin alacağının bulunmadığı tespit edilmiştir. Feshe dayanak yapılan yıllık izin ücreti açısından ise; yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshedilmiş olması şart olup yıllık izin ücretlerinin fesih tarihine kadar ödenmemesi işçiye haklı fesih imkanı vermez. Bu itibarla, davacı feshinin haklı nedene dayanmadığı anlaşılmakla, kıdem tazminatı isteğinin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle kabulü yönünde hüküm tesisi isabetsizdir. SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 17.02.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.