13. Ceza Dairesi Esas No: 2018/5702 Karar No: 2019/10172 Karar Tarihi: 17.06.2019
Karşılıksız yararlanma - mühür bozma - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/5702 Esas 2019/10172 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, mühür bozma ve karşılıksız yararlanma suçlamalarıyla yargılandı. Mühür bozma suçundan verilen hüküm, temyiz edilen mahkeme tarafından onandı. Ancak karşılıksız yararlanma suçundan verilen hüküm, kanunlara uygun olmadığı gerekçesiyle bozuldu. Sanığa ceza verilmediği ve düşme kararı verildiği belirtildi. Kanunlar ise Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un Geçici 2. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleri, 5320 sayılı Yasa ve 5271 sayılı CMK'nın 223/4-(a) maddeleridir.
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: 1-Sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre katılan vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 2-Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; Sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından düşmeye ilişkin bölümün çıkarılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA karar verilmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.