Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/6206 Esas 2019/1169 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6206
Karar No: 2019/1169
Karar Tarihi: 21.02.2019

Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/6206 Esas 2019/1169 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan mahkum edilmesine ilişkin verilen hüküm için yapılan istinaf başvurusunu esastan reddetti. Temyiz yolunda, temyiz edenin hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini veya temyiz sebeplerini göstermek zorunda olduğu belirtildi ve temyiz isteminin reddine karar verildi. Kanun maddeleri ise şu şekilde: TCK’nın 314/2, 62/1, 53/1, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5/1.

16. Ceza Dairesi 2018/6206 E. , 2019/1169 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç                         : Silahlı terör örgütüne üye olma
Suç Tarihi               : 15.02.2017
Hüküm                  : TCK’nın 314/2, 62/1, 53/1, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddeleri gereğince verilen mahkumiyet kararına yapılan istinaf başvurusunun esastan reddi
Temyiz Eden         : Sanık müdafii

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
İstinaf Mahkemelerinin Türk yargı sistemine dahil olmasıyla kanun yolu yargılamasında yeni bir anlayışı benimseyen kanun koyucunun, hem maddi olay hem de hukuki denetim yapacak olan istinaf başvurusunda sebep gösterme zorunluluğu öngörmezken (5271 sy. CMK madde 273/4), incelemesi hukuki denetimle sınırlı (CMK madde 294/2) olan temyiz yolunda; mülga 1412 sayılı CMUK"tan (madde 305.) da farklı şekilde, re"sen temyiz tercihinden vazgeçerek, temyiz davasını açan ve sınırlayan temyiz dilekçesinde/layihasında temyiz edenin hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini/temyiz sebeplerini göstermek zorunda olduğunu (CMK madde 294/1) şart koşmuş ve temyiz dilekçesinin temyiz sebeplerini içermemesi durumunda; tıpkı başvurunun süresi içinde yapılmaması, hükmün temyiz edilemez olması ya da temyiz edenin buna hakkı bulunmaması hallerinde olduğu gibi usulüne uygun açılmış bir temyiz davasından bahsedilemeyeceğinden temyiz isteminin reddedilmesini (CMK madde 298) emretmiş (F.Yenisey-A.Nuhoğlu, Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 923, Centel-Zafer Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 826, C.Şahin-N.Göktürk Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 278) olmasına, anılan Kanunun 289. maddesinin, usulüne uygun açılmış bir temyiz davasının "sınırlı inceleme ilkesinin" bir istisnasını teşkil ./..

etmesine (F. Yenisey-A. Nuhoğlu, age sh. 905), şartları ve usulü açık bir şekilde ortaya konulmak şartıyla (AİHM Galstyan/Ermenistan Başvuru No; 26986/03 15.01.2007 t.) öngörülen usul şartlarına uyulmaması sebebiyle kanun yolu başvurusunun reddedilmesinin bu hakkın ihlali sonucunu doğurmayacağının (AİHM Sjöö/İsveç Başvuru No; 37604/97) da istikrar kazanmış yargısal kararlarla kabul edilmesine nazaran; sanık müdafiinin 25.06.2018 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen kararı 29.06.2018 tarihinde gerekçe göstermeden süre tutum dilekçesi ile temyiz ettiği ancak, CMK’nın 295/1. maddesinde öngörülen yasal süresi içerisinde gerekçeli temyiz dilekçesi vermediği, 26.12.2018 tarihinde verdiği gerekçeli temyiz dilekçesinin ise süresi içerisinde verilmediği anlaşılmakla; temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE, 21.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.