Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8345 Esas 2019/16095 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8345
Karar No: 2019/16095
Karar Tarihi: 17.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8345 Esas 2019/16095 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyizi sonrasında, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun belirlediği prensiplere göre, çift arasında ailevi nedenlerden dolayı çıkan bir tartışmanın ardından, hangi tarafın ilk haksız hareketi gerçekleştirdiği belirlenemediği için, hükümlü kişi için haksız tahrik hükümleri uygulanması gerektiği vurgulanmıştır. Ancak yerel mahkemenin bu prensipleri göz önünde bulundurmadığı anlaşılarak kararın bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu sebeple, hüküm 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesiyle belirlenen haksız tahrik hükümlerine uygun olarak yeniden değerlendirilmelidir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi: Haksız tahrik nedeniyle işlenen suçlarda ceza indirimi öngörür.
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi: Yargıtay'ın kararı bozabileceği halleri belirler.
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: Yargıtay'ın görevlerini ve yetkilerini düzenler.
- 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi: Yargıtay'ın karar bozma yetkisine ilişkin hükümleri belirler.

3. Ceza Dairesi 2019/8345 E. , 2019/16095 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Ailevi nedenlerden dolayı çıkan tartışma sonucunda sanık kocanın mağdur eşine karşı yaralama eylemi nedeniyle mahkumiyet kararı verilen olayda, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine değerlendirilmesi gerektiğinin belirtilmesi karşısında, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.