Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/4584 Esas 2022/14667 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat, ceza verilmesine yer olmadığı
TEMYİZ EDENLER : Katılanlar vekili, sanık müdafisi

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede: başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Katılanların soruşturma ve kovuşturma aşamalarındaki beyanları, tanık ...’ın sanığın katılanlar ... ve ...’a “seni sinkaf edeceğim” dediğine yönelik anlatımı, soruşturma aşamasında sanığın katılanlar ... ve ...’a hitaben “seni sinkaf edeceğim, öldüreceğim” dediğine dair beyanda bulunan tanık ...’ın kovuşturma aşamasında tespit olunun beyanında önce “Ben ...'in ... ve ...'ı tehdit ettiğini duymadım.” şeklinde beyanda bulunmuş ise de, beyanları arasındaki çelişki giderilmek için yeniden sorulduğunda “...'in ... ve ...'yı tehdit ettiği de doğrudur. Küfrün arkasının devamı olarak tehdit de etti.” şeklindeki beyanı karşısında; sanığın katılanlar ... ve ...’a yönelik tehdit suçundan mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraat hükümleri kurulması,
2) Kabule göre ise;
a) Sanık hakkında katılanlar ..., ...’a yönelik olarak TCK’nın 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit ve katılanlar ..., ..., ...’a yönelik olarak TCK’nın 125/1. maddesinde düzenlenen hakaret suçlarından kamu davası açıldığı, her ne kadar sanığın hakaret eylemi uzlaşma kapsamında olup, soruşturma aşamasında taraflara uzlaşma teklifi yapılmış ise de, bu tarihte atılı TCK’nın 106/1-1. cümlesinde düzenlenmiş olan tehdit suçunun uzlaşma kapsamında olmadığından soruşturma aşamasında yapılan uzlaşma teklifinin geçersiz olduğunun anlaşılması, ancak yapılan yargılama neticesinde sanığın tehdit suçundan beraat etmesi ve hükümden sonra yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 26. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253/3. maddesinin ikinci cümlesine “aynı mağdura karşı” ibaresinin eklenmiş olması karşısında; sanık hakkında atılı hakaret suçunun uzlaşmaya tabi hale geldiği anlaşılmakla, 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre, uzlaştırma işlemleri yerine getirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
b) Olay tarihinde çocuk teslimi için katılanların evinin önüne giden sanığın telefonda katılan ...’a hakaret ettiği iddiaları üzerine taraflar arasında çıkan tartışmada sanığın katılanlar...ve ...’a hakaret etmesi eyleminin, aynı yer ve zamanda, aynı suç işleme kararıyla, birbirini takip eden söz ve davranışlarla gerçekleşmiş olması nazara alındığında, hukuken bir bütün halinde tek bir hakaret fiilini oluşturduğu anlaşılmakla, tek fiille birden çok katılana karşı hakaret suçunu işleyen sanık hakkında verilecek cezanın TCK’nın 43/2. maddesi uyarınca arttırılması gerekirken, sanığın her katılana yönelik eyleminin ayrı, bağımsız hakaret suçuı oluşturduğu kabul edilerek ayrı ayrı iki kez cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafisinin ve katılanlar ..., ..., ... vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 08/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.