Mahkemesi :İş Mahkemesi
No : 2016/120-2018/9

Dava, iş kazasında sürekli işgöremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelir ve yapılan ödemelerin, 506 sayılı Kanunun 26. maddesince tazmini istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde ilamında belirtildiği şekilde asıl davanın kabulüne, birleşen davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- 506 sayılı Kanunda SGK’nın iş kazası veya meslek hastalığı nedeniyle yapılan yarımların rücu alacağının belirlenmesinde işveren ve üçüncü kişi ayrımı yoktur. İşverenlerin sorumluluğu 26/1, üçüncü kişilerin sorumluluğu 26/2. maddede düzenlenmiş ise de hem işveren hem de üçüncü kişi aynı miktardan sorumludur.
Dava, müşterek müteselsil sorumluluk esasına göre açılmış olup, teselsüle dayanan davalarda; Kurum, sigortalı, ya da, hak sahiplerine yaptığı sosyal sigorta yardımlarının tümünün tazminini, bütün sorumlulardan birlikte veya sorumluların her birinden, ayrı ayrı, yada, sadece, birinden istemek hakkına sahiptir. Tazmin sorumlularının her biri, vefatları halinde de mirasçıları, Kuruma karşı zararın tamamından müteselsilen, fakat birbirlerine karşı, kendi, yada, murislerinin kusurları oranında sorumludurlar.
Eldeki dosyada,12.3.2001 tarihinde meydana gelen iş kazası nedeniyle hükme esas alınan bilirkişi raporu uyarınca, davalı işveren % 78 (bu kusurun %3 ... sorumlu olduğu), davalı ... %2, kazaze ... %20 oranında kusurlu oldukları belirtilmiş, istemin teselsüle dayalı olması nedeniyle, %80 kusur karşılığı Kurum zararından, davalıların müştereken ve müteselsilen sorumlu olduğunun gözetilmemesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir
3-Sürekli iş göremezlik derecesindeki düşmeye bağlı olarak değişime uğrayan gelir, yüksek iş göremezlik oranı nedeniyle bağlanmış olan başlangıçtaki gelir olup; gelir hesabındaki unsurlardan biri olan iş göremezlik oranındaki düşme karşısında, başlangıçtaki gelirin, değişen iş göremezlik oranına uyarlanması zorunluluğu bulunmaktadır.
Sigortalının sürekli iş göremezlik durumuna girdiği 12.03.2001 tarihi itibarıyla belirlenen ve ödenen %33,20 sürekli iş göremezlik oranı üzerinden saptanacak ilk peşin sermaye değerli gelir miktarına, 12.03.2001-01.06.2011 tarihler arası fark iş göremezlik (%33,20-%26 = %7,2) oranı nedeniyle fazladan yapılan ödeme miktarı ilave edilmek suretiyle gelirin ilk peşin sermaye değeri 38.015,24TL olarak belirlenmiş isede onay tarihli ilk peşin sermaye değerinden fazla olması nedeniyle başlangıçta belirlenen ilk peşin sermaye değerli geliri (33.915,26TL"yi) aşamayacağı hususuna dikkate alınmaksızın karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun Geçici 3. maddesinin yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
S O N U Ç: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün gerekçe kısmının silinerek yerine,
“1-Asıl davanın kabulüne, birleşen davanın kısmen kabul kısmen reddi ile,
27.132,20 TL psd’nin onay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacı Kuruma verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine,
Tedavi gideri ve geçici iş görmezlik ödeneği yönünden 401,2 TL geçici iş görmezlik ödeneği ve 734,29 TL tedavi giderinin sarf ve ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacı Kuruma verilmesine,
2-Alınması gerekli 1.853,40 TL karar ve ilam harcının davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak hazineye irat kaydına, ancak 26/03/2014 tarihinde Veraset Vergi Harçlar Dairesi Müdürlüğü"ne yazılan harç tahsil müzekkeresinin infazda dikkate alınmasına,
3-Davacı kendisini bir vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT gereğince hesaplanan 3.255,86TL nispi vekalet ücretinden davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
4-Davalılar kendilerini vekil ile temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca hesaplanan 4.129,53TL nispi vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine,
5-Davacı tarafından bozma öncesi yapılan 364,20 TL yargılama gideri ile bozma sonrası yapılan tebligat gideri 88,00 TL, müzekkere gideri 40,5 TL, bilirkişi ücreti 300,00 TL olmak üzere toplam 792,7 TL yargılama giderinden davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
6-Davalılar tarafından yapılan 50,00 TL yargılama giderinin davanın kısmen kabul kısmen red durumuna göre 27,06 TL"sinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine, geri kalan kısmının davalılar üzerinde bırakılmasına,
7-Davacı tarafından yatırılan gider avansının harcanmayan kısmının karar kesinleştiğinde davacıya iadesine” sözcüklerinin ve rakamlarının yazılmasına ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 04.06.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.