MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 25/05/2017 tarih ve 2016/225 E. - 2017/248 K. sayılı kararın davalı TPMK vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 29/03/2018 tarih ve 2017/1533- 2018/371 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı kurum vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin 2015/41062 sayılı 13/05/2015 tarihli 07, 11, 35. sınıflardaki bir kısım emtia için “KONZADE+şekil” ibareli marka tescil başvurusuna, davalı şirketin “ZADE” esas unsurlu markaları ile benzerlik arz ettiği ve tanınmışlık iddialarıyla bulunduğu itirazın, diğer davalı TPMK Markalar Dairesince kabul edildiği, müvekkilinin buna karşı yaptığı itirazının ise YİDK’nun 2016-M-3414 sayılı kararı reddine karar verildiğini, müvekkillerine ait “KONZADE+şekil” markası ile davalı şirketin “zade” ibareli markalarının görsel, işitsel ve kavramsal olarak birbirlerinden farklı olduğunu, ortalama tüketiciler açısından karıştırılmayı önleyecek nitelikte işitsel farklılık sağladığını ileri sürerek, davalı TPMK YİDK"nın anılan kararının iptaline, marka başvurusunun müvekkili adına tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Şirket, savunmada bulunmamıştır.
İlk derece mahkemesince, davacıya ait “KONZADE+şekil” ibareli marka başvurusu ile davalı şirkete ait redde mesnet "ZADE” esas unsurlu markaların benzer olmadığı, her ne kadar davaya konu marka başvurusu, davalı şirkete ait markalar ile 07. sınıftaki “Otomatik satış makineleri” ile “Elektrikli açma kapama mekanizmaları.” hariç olmak üzere, 07, 11 ve 35. sınıfta aynı ve ilişkili mal ve hizmetleri kapsıyor olsa da, taraf markalarının benzer olmaması nedeniyle ortalama tüketici nezdinde karıştırılma ihtimalinin bulunmadığı, dolayısıyla 556 Sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi kapsamında davaya konu markanın tesciline engel teşkil eden bir durumun oluşmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, davalı TPMK YİDK"nın 2016-M-3414 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Kararı davalı kurum vekili istinaf etmiştir.
Bölge adliye mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı kurum vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı kurum vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 12/06/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.