Genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/15298 Esas 2015/1604 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/15298
Karar No: 2015/1604
Karar Tarihi: 22.01.2015

Genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/15298 Esas 2015/1604 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığa genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme suçu yönünden hüküm verilmiştir. Temyiz itirazları reddedilmiştir ancak, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesi ve altsoyu dışında kalan hak ve yetkilerinden cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği gözetilmeden, hak yoksunluğuna hükmedilmiştir. Bu durumun yasa aykırı olduğu ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmediği belirtilerek, hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK'nun 53. maddesi: Hak yoksunluğu
- TCK'nun 53. maddesi, 1. fıkranın (c) bendi: Koşullu salıverme hükmü
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi: Düzeltme mümkün olan kararların düzeltilmesi
- 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi: Hükümlerin düzeltilmesi

8. Ceza Dairesi 2014/15298 E. , 2015/1604 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Genel güvenliği kasten tehlikeye sokacak şekilde silahla ateş etme
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

25.01.2013 tarihinde yapılan keşif esnasında sanığa yüklenen suçun anla- tılması, sanığın da savunmasını iddianameye konu olan eylem yönünden yapması ve iddianamenin 23.10.2012 tarihinde sanığa tebliğ edilmiş olması karşısında, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;

TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümü çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 22.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.