Özel Belgede Sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12035 Esas 2019/7800 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/12035
Karar No: 2019/7800
Karar Tarihi: 11.11.2019

Özel Belgede Sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12035 Esas 2019/7800 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından incelenen bir dosyada sanığın özel belgede sahtecilik suçundan mahkumiyetine hükmedildiği görülüyor. Ancak, bu kararın temyizinde iki sebep ortaya çıkıyor. İlk olarak, Elektronik Haberleşme Kanunu'nda yer alan hükümlere uyulmadan sanığa ön ödeme önerisinde bulunulduğu belirtilerek kararın bozulması gerektiği belirtiliyor. İkinci olarak, TCK'nın 53. maddesine ilişkin Anayasa Mahkemesi kararının uygulamasının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtiliyor. Sonuç olarak, hüküm uygun görülmediği için bozuluyor. Kanun maddeleri olarak ise Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesi ve TCK'nın 53. maddesi gösteriliyor.

11. Ceza Dairesi 2017/12035 E. , 2019/7800 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel Belgede Sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz talepleri yerinde görülmemiştir, ancak;
1- Suç ve hüküm tarihinden önce 10.11.2008 tarih ve 27050 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanun"un 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 2. fıkrasındaki "İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında abonelik bilgileri konusunda gerçek dışı belge ve bilgi verilemez" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükmü karşısında, özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki düzenleme uyarınca sanığa ön ödeme önerisinde bulunulması suretiyle sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiğinin gözetilmemesi, yasamaya aykırı,
2- 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.11.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.