Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı mağdureler Öznur ile Gülçin

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/11220
Karar No: 2021/2950
Karar Tarihi: 13.04.2021

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı mağdureler Öznur ile Gülçin"e karşı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/11220 Esas 2021/2950 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, sanığın onsekiz yaşından küçük iki kız çocuğuna cinsel istismarda bulunması suçundan mahkumiyetine karar verdi. Sanığın eylemlerinin zararın derecesi ve süresi göz önüne alındığında sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve temel cezaların belirlenmesinin doğru olduğu sonucuna varıldı. Dosyadaki tüm deliller ve mahkeme tutanakları eksiksiz olarak kararda gösterildi. Temyiz talebi reddedilerek hükümler onaylandı.
Kanun Maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 103. Maddesi: Çocuğun Cinsel İstismarı
- Türk Ceza Kanunu'nun 37. Maddesi: Temel Cezaların Belirlenmesi

14. Ceza Dairesi 2016/11220 E. , 2021/2950 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı (mağdureler Öznur ile Gülçin"e karşı)
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan (mağdure sayısınca) mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Tüm dosya kapsamına göre sanığın, değişik tarihlerde yolda gördüğü on sekiz yaşından küçük mağdurelerin beline sarılarak kıyafeti üzerinden cinsel organına dokunması şeklindeki eylemlerinin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve mahkemece sanık hakkında temel cezaların teşdiden belirlenmesi uygulamasının yerinde olduğu gözetildiğinde, muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 13.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.