1. Ceza Dairesi 2021/8631 E. , 2021/14531 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten Öldürmeye Teşebbüs
HÜKÜMLER : 1)... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 07/03/2013 gün ve 2012/252 E. 2013/58 K. sayılı ilamı ile sanık hakkında katılana yönelik eylemi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-c, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair kararı.
2)Bu kararın temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 27/11/2014 tarih, 2014/2697 E. 2014/5663 K. sayılı ilamı ile bozma kararı verilerek mahkemesine gönderilmesi üzerine,
3)... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/02/2015, 2015/20 E. ve 2015/52 K. sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 81, 35/2, 62, 53. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin kararı.
4)Bu kararın temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 04/02/2020 tarih, 2018/3610 E. 2020/329 K. sayılı ilamı ile bozma kararı verilerek mahkemesine gönderilmesi üzerine,
5)... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 13/08/2020 gün ve 2020/171 E. 2020/159 K. sayılı ilamı ile sanığın 5237 sayılı TCK"nin 81, 35/2, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, belli haklardan yoksun bırakılmasına ilişkin kararı.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm; sanık müdafii, katılan vekili ve katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilince temyiz edilmekle ilgili evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya kapsamından sanık hakkında ... 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 16/07/2009 tarihinde kesinleşen 21/05/2009 tarih, 2008/540 Esas ve 2009/753 Karar sayılı ilamı ile tehdit suçundan verilen 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin mahkumiyet kararı tekerrüre esas alınmış olup 02/12/2016 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi değiştirilerek tekerrüre konu suçun uzlaşma kapsamına dahil edildiğinin anlaşıldığı,
Mahalli mahkemece bu hususta yapılan uygulama ve temyiz incelemesine konu edilen emsal kararlar ile ilgili olarak Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15/05/2012 gün 2012/10-8 Esas 2012/193 Karar; 14/06/2011 gün ve 2011/60-126 Esas, 2011/126 Karar; 20/12/2011 gün 2011/ 215 Esas 2011/279 Karar ve 2011/2-60 Esas 2011/126 Karar 14/06/2011 gün ve 2011/6-100 Esas 2011/127 Karar, sayılı kararlarında ayrı ayrı belirtildiği üzere: ""Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarı etkileyebileceği de gözetilerek, sanığın adli sicil kaydında yer alan ve Özel Dairece 5237 sayılı TCY’nin 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmasını gerektireceği belirtilen erteli mahkûmiyete ilişkin ilâmın onaylı sureti mahkemesinden getirtilip, adli sicil kaydına konu bu ilamla ilgili olarak hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren yasa hükümleri uyarınca uyarlama yapılıp yapılmadığının araştırılması, yapılmamış ise mahkemesince uyarlama yapılmasının sağlanması, sonucuna göre sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanması koşulları bulunup bulunmadığının belirlenmesi gerektiği düşünülebilirse de; belirtilen araştırmanın hüküm kesinleştikten sonra infaz aşamasında yapılmasının da olanaklı olduğu ve Cumhuriyet Savcılığınca tekerrüre esas alınan ilam ile ilgili gerektiğinde uyarlama yapılmasının mahkemesinden istenebileceği kabul edilmelidir. Bu kabul, davaların sabıka kaydında yer alan ilamların uyarlama yargılamalarının sonuçlarının beklenmesi için gereksiz yere uzamasına, bunun sonucunda da zamanaşımına uğramasına ve sabıkası olan sanık ile sabıkasız olan sanıklar arasında yargılama sürecine ilişkin olarak oluşacak adaletsizliklerin önlenebilmesi açısından da gereklidir."" şeklinde istikrar kazanan içtihatlar uyarınca sanığın hukuki durumuna dair uzlaşma hususunda anılan değişiklikler ve amir hükümler de gözetilerek infaz aşamasında değerlendirilme yapılması mümkün görülmüştür.
Yerel mahkemece müdahilliğine karar verilen verilen Aile ve Sosyal Politikalar vekiline, yokluğunda tesis edilen ... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 13/08/2020 gün ve 2020/171 Esas ve 2020/159 Karar sayılı kararının tebliğ edildiği ancak gerekçeli kararda temyiz müddetinin 15 gün olarak gösterilmek suretiyle muhatabın yasal süre hususunda yanıltılmış olması karşısında; katılan kurum vekilinin 29/09/2020 tarihinde gerçekleşen temyiz isteminin süresinde yapıldığı kabul edilerek yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."ın katılan ..."a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin ve takdiri indirim nedenlerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, sanık savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş; incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin duruşmalı incelemede ve dilekçesinde ileri sürmüş olduğu suç vasfına, öldürme ve yaralama kastının bulunmadığına, alt sınırdan hüküm tesis edilmesi gerektiğine, kararın usul ve yasaya aykırılık teşkil ettiğine; katılan ... ve katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin takdiri indirim nedenlerine, ceza miktarına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz istemlerinin ayrı ayrı reddiyle, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 30/11/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.
30/11/2021 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet savcısı ..."nın huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık ... müdafii Avukat ..."in yokluğunda 02/12/2021 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.