MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit, mala zarar verme, hakaret
HÜKÜM : 1) Katılan-sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 125/1-4, 43/1, 62/1, 52/2, 129/3. maddeleri gereğince 2.180 TL adli para cezası ve hakaretin karşılıklı olması nedeniyle ceza vermekten vazgeçilmesi;
2) Katılan-sanık ... hakkında,
a) 5237 sayılı TCK"nın 125/1-4, 43/1, 62/1, 52/2, 129/3 maddeleri gereğince 2.180 TL adli para cezası ve hakaretin karşılıklı olması nedeniyle ceza vermekten vazgeçilmesi;
b) 5237 sayılı TCK"nın 151/1, 29/1, 62/1, 52/2 maddeleri gereğince 1.500 TL adli para cezası; c)Tehdit suçundan beraat.

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kayınvalidesi... ile arası açık olan gelini ..."nün suç tarihinde eşini sormak için ..."e ait iş yerini aradığında aralarında tartışma çıktığı, bu tartışma esnasında tarafların birbirlerine “orospu, kahpe vs.” sözler söyleyerek karşılıklı hakaret ettikleri, daha sonra ..."nün ..."e ait iş yerine gelmesi üzerine, burada da tartışmaya devam ettikleri ve aynı şekilde bir birlerine karşılıklı olarak hakaret ettikleri, ardından da ..."nün iş yerinde bulunan vazo ve çiçekleri devirerek zarar verdiği ve ..."i öldürmek ile tehdit ettiği, bu surette katılan sanıkların birbirlerine karşı zincirleme şekilde karşılıklı hakaret suçunu ve katılan sanık ..."nün mala zarar verme ve tehdit suçunu işlediği iddia olunan somut olayda,
1) Katılan sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, katılan-sanık ... müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2) Katılan sanık ... hakkında tehdit suçundan verilen beraat kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Katılan-sanık ..."nün tüm aşamalarda istikrarlı şekilde tehdit etmediğine yönelik savunması ve bu savunmaları doğrular içerikte tanık beyanları karşısında, katılan-sanık ..."nün cezalandırılabilmesi için her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı deliller elde edilemediğinden verilen beraat kararında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan-sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
3) Katılan-sanıklar ... ve ... hakkında karşılıklı hakaret suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Katılan sanıkların birbirlerine karşılıklı olarak zincirleme şekilde hakaret ettikleri, katılan-sanıkların savunmaları, tanık beyanları ve tüm dosya kapsamında anlaşıldığından, katılan-sanıkların eylemlerinin karşılıklı hakaret suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan-sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK 129/3 ve 5271 sayılı CMK 223/4-c maddeleri gereğince sanık hakkında doğrudan ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi gerekirken mahkumiyet hükmü kurulduktan sonra ceza verilmesinden vazgeçilmesine dair karar verilmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan-sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca
BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında her iki katılan sanık hakkında da kurulan hakaret suçuna ilişkin uygulama kısmının ve “ceza verilmesinden vazgeçilmesine” ibaresinin çıkartılıp yerine, “ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.