Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm :TCK’nın 179/2-3, 62, 58/6, 53/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında düzenlenen iddianamede, TCK"nın 58. maddesinin uygulanması talep edilmemiş ve mahkemece bu konu hakkında ek savunma hakkı tanınmadan sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmiş ise de 22.10.2015 tarihli oturumda sanığın yüzüne karşı adli sicil kaydının okunduğu anlaşıldığından tebliğnamede bu yönde bozma öneren görüşe iştirak edilmeyerek, T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Hükmolunan cezanın, 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilirken tekerrüre esas alınan ilamda sanığın birden fazla mahkumiyetinin bulunması sebebiyle, aynı ilamda bulunan hakaret suçundan verilen 5 ay 25 gün hapis cezasına ilişkin mahkumiyetin tekerrüre esas alınması gerekirken, kasten yaralama suçundan verilen 5 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyetin tekerrüre esas alınması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın, kolluk tarafından yapılan rutin yol kontrolünde güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak şekilde 1,10 promil alkollü olduğunun tespit edildiği olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, suçu işlemediğine, delillerin takdirinde yanılgıya düşüldüğüne, şüpheye dayalı mahkumiyet hükmü kurulduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında hükmedilen 1 ay hapis cezasından takdiri indirim yapılması sırasında uygulanan Kanun maddesinin eksik gösterilmesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-TCK"nın 58/6-7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, ayrıca 5275 sayılı Kanunun 108/4. maddesi gereğince infazı kısıtlar biçimde 1 yıl denetim süresi belirlenmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün ikinci paragrafında yen alan “62. maddesi” ibaresinin “62/1” olarak değiştirilmesi, hükmün TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümündeki “1 yıl"” ibaresinin çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.