Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/897 Esas 2018/2390 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
ZARAR GÖREN : Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK"nun 81, 35/2, 53. maddeleri uyarınca 12 yıl hapis cezası.


TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan mahkemece verilen 23.06.2016 tarihli 2016/301 k. sayılı hüküm yasal süresi içinde müdafii tarafından 24.06.2014 tarihinde temyiz edilmiş ise de, sanık ... 02.05.2017 ve 08.05.2017 tarihli dilekçelerinde hükmün onanmasını istediğini beyan ettiğinden,Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.02.2008 gün ve 1-9/15 sayılı kararına göre, sanığın CMK"nun 266. maddesi uyarınca temyiz talebinden vazgeçme niteliğinde bulunan talebi nedeniyle, sanık müdafiiinin temyiz isteminin CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Katılan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının temyiz istemiyle sınırlı olarak yapılan incelemede;
Mahalli mahkemece verilen hükmün 5271 sayılı CMK"nun 35/2, 260, 6284 sayılı Yasanın 2/1-d ve 20/2. maddeleri gözetilerek Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığını temsilen ilgili Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğüne tebliği üzerine anılan kurum tarafından da temyiz edildiği anlaşılmakla, dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Sanık ... hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan açılan kamu davasında 6284 sayılı Yasanın 2/1-d ve 20/2. maddeleri uyarınca Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının bu suçun zarar göreni olduğu, bu sıfatının gereği olarak CMK"nun 233 ve 234. maddeleri gereğince kovuşturma evresinde sahip olduğu davaya katılma ve öteki haklarını kullanabilmesi için duruşmadan haberdar edilmesi gerektiği halde, usulen dava ve duruşmalar bildirilmeden, davaya katılma ve CMUK"nun
mağdur ve katılanlar için öngördüğü haklardan yararlanma olanağı sağlanmadan yargılamaya devam edilerek yazılı biçimde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş olup, suçtan zarar gören Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ilgili İl Müdürlüğü vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 21/05/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.