Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/5142 Esas 2017/610 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/5142
Karar No: 2017/610
Karar Tarihi: 28.02.2017

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/5142 Esas 2017/610 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacının iflasın ertelenmesi davası reddedilmiştir. Davacı vekili, müvekkilinin borca batık olduğunu ancak iyileştirme projelerinin bulunduğunu belirterek iflasın bir yıl süre ile ertelenmesini talep etmiştir. Ancak mahkeme, davacı şirketin borca batık olduğunu ve sunulan iyileştirme projesinin ciddi ve inandırıcı olmadığını belirterek iflas kararı vermiştir. Mahkeme kararı davacı ve müdahiller tarafından temyiz edilmiştir. Müdahillerin temyiz istemi süresi geçtikten sonra yapıldığı belirtilerek reddedilmiştir. Davacının temyiz itirazları ise usul ve kanuna uygun bulunmamıştır. İlgili kanun maddeleri İİK'nın 164. maddesi ve 01.06.1990 tarihli İçtihadı Birleştirme Kararı'dır.
23. Hukuk Dairesi         2015/5142 E.  ,  2017/610 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

    Davacının açmış olduğu iflasın ertelenmesi davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı ile müdahiller ... ve ... vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    - K A R A R -
    Davacı vekili, müvekkilinin son bilançoya göre borca batık olduğunu, ancak borca batıklıktan kurtulabilmeleri için iyileştirme projelerinin bulunduğunu, erteleme kararı verilmesi halinde aktiflerin, pasif değerlerin üzerine çıkacağını ileri sürerek, iflasın bir yıl süre ile ertelenmesini istemiştir.
    Bir kısım müdahiller, davacının iflasını istemişlerdir.
    Mahkemece, alınan bilirkişi, kayyım raporları ve tüm dosya kapsamına göre; davacı şirketin borca batık durumda olduğu, sunulan iyileştirme projesinin ciddi ve inandırıcı olmadığı, davacının fabrikasının gayri faal olduğu, bu nedenle borca batıklıktan kurtulma ümidinin bulunmadığı gerekçesi ile davacının iflasına karar verilmiştir.
    Kararı, davacı vekili, müdahiller ... ve ... vekili temyiz etmiştir.
    1)Mahkemece, iflâsın ertelenmesi talebi hakkında verilen hüküm temyiz eden müdahiller ... ve ... vekiline 25.03.2015 günü tebliğ edildiği halde, temyiz dilekçesi İİK"nın 164. maddesinde öngörülen 10 günlük yasal süre geçirildikten sonra 13.05.2015 tarihinde verilmiştir. Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında Yargıtay tarafından da karar verilebileceği kabul edilmiş olmakla, müdahil ... ve ... vekilinin temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
    2)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda (1) no"lu bentte açıklanan nedenle, müdahil ... ve ... vekilinin temyiz isteminin süre yönünden REDDİNE, (2) no"lu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, diğer temyiz edenlerden alınan peşin harcın istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 10 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 28.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.