Danıştay 3. Daire 2018/2834 Esas 2022/455 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/2834
Karar No : 2022/455


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı/...
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVACI) : ...
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, gayrimenkul alım satımından elde ettiği ticari kazancı kayıt ve beyan dışı bıraktığı yolundaki tespitleri içeren vergi inceleme raporuna dayanılarak 2010 yılı için re'sen salınan bir kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisinin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davacının, 2010 yılında gerçekleştirdiği 6 adet gayrimenkul satışı için fatura düzenlemediği, bir adet gayrimenkul için ise eksik tutarda fatura düzenlediğinden bahisle Vergi Dairesi Müdürü tarafından tanzim edilen vergi inceleme raporuna istinaden adına re'sen tarhiyat yapıldığının anlaşıldığı, ancak davacı hakkında yapılacak vergi incelemesinden önce, incelemeye başlama tutanağının tanzim edilerek bu tutanağın davacıya imzalatılmadığı, dolayısıyla incelemeye tabi olana incelemenin konusunun, incelemeye alınma nedeninin, inceleme döneminin, inceleme türünün açıklanmadığı, davacı vekili ... huzurunda düzenlenen ve "vergilendirmeye ilişkin bir hususta bilgisine başvurulmak üzere davet edilen" ibaresiyle başlayan "İfade Tutanağı" başlıklı tutanağın, başlığı ifade tutanağı olmakla birlikte esasen, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 141. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen ve inceleme esnasında lüzum görülen hallerde, vergilendirme ile ilgili olayları ve hesap durumlarını tutanak altına almayı düzenleyen tutanak mahiyetinde olduğu, incelemeye başlama tutanağı olmadığı, inşa edilen dairelere ilişkin maliyetin, yasal defterlere maliyet unsuru olarak kaydedildiğine dair davacı vekili beyanlarının doğruluğunun araştırılmadığı, davacıya ait defterler üzerinde inceleme yapılmadığı, yapılan daire satışları hakkında davacının bilgisine başvurulmadığı, yalnızca arsa sahiplerinin bazılarının beyanlarının alındığı, ... tarafından, satılan dairenin bedelinin 58.000,00 TL olarak beyan edilmesi üzerine, bu tutarın, aynı binada ve eşit büyüklükte olduğu düşünüldüğü belirtilen ve ...'a satılan daire beldeli için de satış tutarı olarak kabul edildiği, satış bedeline etki edebilecek dairenin cephesi, bulunduğu kat gibi unsurların araştırılmadığı, raporun özel usulsüzlük ile ilgili II/B bölümünde belirlenen ceza miktarı ile sonuç bölümünün (2) numaralı bendinde teklif edilen özel usulsüzlük ceza miktarının uyumsuz olduğunun görüldüğü, bu durumda, eksik ve usulsüz incelemeye dayalı olarak yapılan tarhiyatta hukuka uyarılık görülmediği gerekçesiyle vergi ve cezalar kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Gökdere Vergi Dairesi Müdürü tarafından düzenlenen vergi inceleme raporundan önce 09/07/2015 tarihli tutanağın düzenlendiği, yapılan tespitler doğrultusunda salınan vergi ve kesilen cezalarda hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ... 'IN DÜŞÜNCESİ :Temyiz isteminin reddi ile Vergi Dava Dairesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Bölge İdare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 07/02/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.