MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanmak
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu‘nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK‘nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk olmadığı ve dosya içerisinde bir kısım fatura asıllarının bulunduğu; dosyada birer sureti mevcut olan vergi tekniği raporlarında yer alan tespitler uyarınca, sahte olduğu iddia olunan faturaları düzenleyen ... Vergi Dairesi Müdürlüğü‘nün .... vergi kimlik numaralı mükellefi .... Boya Vernik Kimya Mad. Ltd. Şti.‘nin 31.12.2005, ... Vergi Dairesi Müdürlüğü‘nün ...vergi kimlik numaralı mükellefi .. Boya Kimya San. Tic. Ltd. Şti.‘nin ise 01.01.2006 tarihi itibarıyla gerçek faaliyetlerinin bulunmadığının belirlenmesi ile UYAP üzerinden yapılan incelemede, .. Boya Vernik Kimya Mad. Ltd. Şti. yetkilisi ... hakkında, İzmir 21. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 02.03.2016 tarihli 2013/620 Esas ve 2016/149 sayılı kararı ile “2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme“ suçundan mahkûmiyet kararı verildiği ve bu dosyanın halen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı‘nın 2016/199072 sırasında arşivde bulunduğu, .... Kimya San. Tic. Ltd. Şti. yetkilisi ... hakkında ise, Ankara 10. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 04.12.2012 tarihli 2012/284 Esas ve 2012/803 sayılı kararı ile “2007 takvim yılında sahte fatura düzenleme“ suçundan mahkûmiyet kararı verildiği, Dairemizin 27.09.2018 tarihli 2017/3561 Esas ve 2018/7347 Karar sayılı ilamı ile sanık...’nın hüküm tarihinden sonra vefat etmesi nedeniyle bu kararın bozulduğunun anlaşılması karşısında, CMK’nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip sanık hakkında atılı suçtan mahkûmiyet kararı veren mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma isteyen düşüncelere iştirak edilmemiş; mahkûm olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun, kendi alt soyu üzerindeki yetkileri bakımından uygulanamayacağının gözetilmemesinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı artıran ve azaltan nedenlerin nitelik ile dereceleri takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 11.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.