Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/13256 Esas 2014/15147 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi

DAVA:Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı, ücret, fazla mesai, hafta tatili alacakları ile genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:Davacı, mutfak personeli olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin haklı sebep olmaksızın işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile ücret, fazla çalışma, hafta ve genel tatil alacaklarını istemiştir.Davalı Cevabının Özeti:Davalı vekili davacının iş sözleşmesinin belirli süreli olmasından dolayı ihale süre bitiminde sona erdiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.Temyiz:Kararı davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Kısa karar ile gerekçeli karar çelişkisi, Yargıtay İçtihatların Birleştirilmesi Büyük Genel Kurulunun 10.04.1992 tarihli ve 1991/7 esas, 1992/4 karar, sayılı kararı gereğince bozma sebebidir.Somut olayda hükme esas alınan bilirkişi raporunda ücret yönünden iki seçenekli hesaplama yapılmıştır. Birinci seçenek asgari ücrete yol ve yemek eklenerek 981.50 TL üzerinden ikinci seçenek ise davacının iddia ettiği 3.525.70 TL üzerinden yapılan hesaplamaya dayanmaktadır. Gerekçeli kararda davacının ücretinin 981.50 Tl olduğu yani birinci seçenekteki hesaplamanın kabul edildiği belirtilmesine rağmen hüküm fıkrasında ve
kısa kararda ikinci seçenekte hesaplanan miktarların hüküm altına alındığı anlaşılmaktadır. Gerekçe ile hüküm fıkrası arasında çelişki açık olduğundan kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
3-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanun"un "taleple bağlılık ilkesi" başlığını taşıyan 26. maddesinde "Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir." hükmüne yer verilmiştir.Somut olayda davacı çalışma sistemine ilişkin olarak birinci hafta iki gün 07.00-15.00 arası üç gün 07.00-17.00 arası cumartesi ise 07.00-19.00 arası çalıştığını; ikinci hafta ise üç gün 07.00-15.00 arası iki gün 07.00-17.00 arası cumartesi yine aynı şekilde çalışma yaptığını belirtmiştir. Hafta içi bir saat hafta sonu birbuçuk saat ara dinlenme düşüldükten sonra haftalık beşbuçuk saat fazla çalışma yaptığı halde dokuz saat fazla çalışma üzerinden yapılan hesaplamaya itibarla davacının talebi aşılarak hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 29.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.