Silahla tehdit - kasten yaralamaya teşebbüs - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/3120 Esas 2020/5221 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3120
Karar No: 2020/5221
Karar Tarihi: 12.03.2020

Silahla tehdit - kasten yaralamaya teşebbüs - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/3120 Esas 2020/5221 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında kasten yaralamaya teşebbüs suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği belirlenerek, bu hükme itiraz edilebileceği ve silahla tehdit suçundan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteğinin reddedilmediği ve işin esasına geçildiği ifade edildi. Mahkeme vicdani kanının oluştuğu tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre sanığın silahla tehdit suçunu işlediği ve haklı kılıcını zorunlu ögelerinin yerine getirildiği sonucuna vardı. Ayrıca Anayasa Mahkemesi tarafından 53. maddenin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin karar ve TCK'nın 53/1-c maddesinde düzenlenen hak yoksunluğunun uygulanma süresi ve şeklinin Kanunda öngörülen biçimde infaz aşamasında gözetilebileceği belirtildi. Kanun maddeleri ise TCK'nın 53. maddesi ve 53/1-c maddesi olarak belirtildi.
4. Ceza Dairesi         2016/3120 E.  ,  2020/5221 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Silahla tehdit, kasten yaralamaya teşebbüs
    HÜKÜMLER : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, mahkumiyet
    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, kasten yaralamaya teşebbüs eyleminden dolayı, sanık hakkında adli para cezasına ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği belirlenerek, dosya görüşüldü:
    1-Sanığa yükletilen kasten yaralamaya teşebbüs suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara karşı, yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
    Anlaşıldığından, sanık ..."un temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
    2-Sanığa yükletilen silahla tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyize gelince;
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, mahkemenin takdir ve gerekçesine göre tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmeyerek, yapılan incelemede;
    Sanığa yükletilen silahla tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
    Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
    Cezanın yasal bağlamda uygulandığı,
    Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararın ve TCK"nın 53/1-c maddesinde düzenlenen hak yoksunluğunun uygulanma süresi ve şeklinin Kanunda öngörülen biçimde infaz aşamasında gözetilebileceği,
    Anlaşıldığından sanık ..."un ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 12/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.