Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/12653 Esas 2014/15137 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:14. İş Mahkemesi

Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının baştan beri davalı Ego Genel Müdürlüğü işçisi olduğu halde B.. A.. işçisi olarak gösterildiğini ilave tediye alacaklarının bu sebeple ödenmediğini, iş sözleşmesini ödenmeyen alacakları sebebi ile haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık izin, ilave tediye alacağını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının davalı idare ile her hangi bir ilişkileri bulunmadığını davacının B.. A.. personeli olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1. Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2. İşverenin dava tarihinden önce temerrüde düşürülmesi durumunda, istekle bağlı olarak temerrüt tarihinden itibaren faiz yürütülmelidir.Somut olayda davacının 17.05.2012 tarihinde gönderdiği ihtarnamenin 19.05.2012 tarihinde tebliğ edildiği, ödeme için üç gün süre vererek davalı işvereni dava tarihinden önce 21.05.2012 tarihinde temerrüde düşürdüğü anlaşılmaktadır. Mahkemece talep doğrultusunda temerrüt tarihi yerine dava ve ıslah tarihinden itibaren faize karar verilmesi hatalıdır.
Ancak belirtilen bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç:
Hüküm fıkrasının 3. bendinin hükümden çıkartılarak, yerine "10634,73 TL ilave tediye ücretinin 21.05.2012 temerrüt tarihinden itibaren kanun faizi ile birlikte,
Hüküm fıkrasının 4. bendinin hükümden çıkartılarak, yerine 674,59 TL TL izin ücretinin 21.05.2012 temerrüt tarihinden itibaren kanun faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine” yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıdaki temyiz harcından 0,90 TL"nin davacıya, arta kalanın davalıya yükletilmesine 29.05.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.