Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8226 Esas 2019/16060 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8226
Karar No: 2019/16060
Karar Tarihi: 17.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8226 Esas 2019/16060 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmü almıştır. Ancak mahkeme kararına yönelik sanığın temyiz talebi reddedilmiştir, çünkü kararın kesin nitelikte olduğu ve temyize konu olamayacağı belirtilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun bir kararına göre, hükümdeki adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceği ihtarı yapılsa da, infaz aşamasında bu husus re'sen gözetileceğinden bu durum bozma nedeni olarak kabul edilmemiştir. Temyiz taleplerinin reddedilmesi nedeniyle hüküm isteme uygun olarak onanmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'na eklenen geçici 2. madde. Ayrıca, hükümdeki adli para cezasının infazına dair 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi de belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/8226 E. , 2019/16060 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında müşteki ..."a karşı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında tayin olunan cezanın, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizinin mümkün olmadığı, bu nedenle temyiz isteminin reddine ilişkin 28.01.2016 tarihli ek kararda usul ve kanuna aykırı bir yön bulunmadığından sanığın bu karara yönelik itirazının reddine ve redde ilişkin ek kararın ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında müşteki ..."a karşı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28.01.2018 tarih ve 2017/12- 463 Esas - 2018/20 Karar sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde 5237 sayılı TCK"nin 52/4. maddesi uyarınca hapse çevrileceği ihtarı yapılmış ise de, 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesi infaz aşamasında re"sen gözetileceğinden bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdiri ile gösterilen gerekçeye göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 17.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.