Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/8324 Esas 2015/7265 Karar Sayılı İlamı

İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak



Taraflar arasındaki dava sonucunda verilen hükmün süresi içinde taraflarca temyiz edilip incelemenin Yargıtayca duruşmalı olarak yapılması davalılar .... ve .... vekili Av... tarafından istenilmekle, duruşma için tebliğ edilen 21.04.2015 günü belirlenen saatte temyiz eden davacı ... vekili Av... geldi. Temyiz eden davalı taraftan gelen olmadı. Gelenin huzuru ile duruşmaya başlandı. Duruşmada hazır bulunan tarafın sözlü açıklamaları dinlendi. Duruşmanın bittiği bildirildi. Dosyadaki belgeler incelendi. Gereği görüşüldü:
1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2.Davacı vekili, davacının 01.09.1989-12.04.2013 tarihleri arasında askerlik süresi hariç kesintisiz çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini, askerlik öncesi dönemin tazminat ödemelerinde dikkate alınmadığını iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile, ulusal bayram genel tatil alacağı ve yıllık izin alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalılar davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kısmî çalışma Kanunda yer almasına rağmen kıdemin nasıl belirleneceği, ihbar izin gibi haklardan nasıl yararlanılacağı, bu haklarla ilgili hesap şekli yine normatif olarak düzenlenmiş değildir. Konu, yargı kararlarıyla çözüme kavuşturulmaktadır. Buna göre, kısmî çalışma ister haftanın bir veya bazı günleri çalışma şeklinde gerçekleşsin, ister her gün birkaç saat şeklinde olsun, işçinin işyerinde çalışmaya başladığı tarihten itibaren bir yıl geçince kıdem tazminatı hakkının doğabileceği ve izne hak kazanacağı kabul edilmiştir. Hesaplamada esas alınacak ücret ise işçinin kısmî çalışma karşılığı aldığı ücret olmalıdır.
Somut olayda davacının her iki davalı açısından 01.06.2010 -12.04.2013 tarihleri arasında kısmi süreli olarak (toplamda 2 yıl 10 ay 12 günün yarısında –ayda 15 gün-çalışmak sureti ile) 1048 gün /2 = 524’er gün çalıştığı kabul edilmiştir. Kısmi süreli çalışmalarda ihbar tazminatı ve yıllık izin hesabında çalışmanın başlangıç ve bitiş tarihleri arasındaki süre tam olarak dikkate alınarak 01.06.2010 -12.04.2013 tarihleri arasında 2 yıl 10 ay hizmeti bulunduğu kabul edilerek hesaplamanın yapılması gerekirken bu süre ikiye bölünmek suretiyle eksik ihbar tazminatı ve yıllık izin alacağına hükmedilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında kendisini vekille temsil ettiren davacı yararına 1.100,00 TL avukatlık ücretinin davalılardan alınarak davacıya verilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalılara yükletilmesine, 21.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.