MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 30/12/2016 tarih ve 2015/385 E. - 2016/583 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 08/03/2018 tarih ve 2017/1395-2018/245 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı tpmk vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili şirketin tanınmış 2006/11543 numaralı “SÜTAŞKI”, 2010/09885 numaralı “SÜTAŞKI HİKAYESİ”, 2010/03968 numaralı “SÜTAŞ 35 YILDIR SÜTAŞKI + şekil” ibareli markaların sahibi olduğunu, davalının bu markalar ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki 2014/45577 numaralı "SÜTAKİ SÜT ve SÜT ÜRÜNLERİ" ibaresini marka olarak tescil ettirmek üzere davalı TPMK"ya başvuruda bulunduğunu, müvekkili tarafından yapılan itirazın nihai olarak YİDK tarafından reddedildiğini, başvuru markasının müvekkilinin markaları ile benzer olduğunu ve iltibas yaratma ihtimalinin bulunduğunu, tüketicilerin davalı markasını müvekkili şirketin seri markalarından birisi olarak algılayacağını, 556 sayılı KHK’nın 35. maddesi kapsamında kötü niyetli tescil talebinde bulunulduğunu ileri sürerek 2015-M-7142 sayılı YİDK kararının iptaline, tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili; davacı markalarında yer alan “SÜTAŞKI” ibaresinin anlamlı bir isim tamlaması olmasına rağmen, müvekkili başvurusunun esas unsuru olan “SÜTAKİ” ibaresinin ise herhangi bir anlamı olmadığını, markalar arasında ortalama tüketicinin görsel, işitsel ve kavramsal olarak ilişkilendirilme ihtimali de dâhil iltibasa neden olacak bir benzerlik bulunmadığını, davacı vekilinin kötü niyete ilişkin iddialarının hukuki dayanaktan yoksun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili; davacının itiraza dayanak markaları ile başvuruya konu markanın görsel, işitsel ve anlamsal düzeyde benzer olmadığını, haksız yararlanma ihtimalinin de olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; taraf markalarının kapsadığı mal ve hizmetlerin benzer olduğu, marka işaretlerinin de görsel, işitsel ve anlamsal olarak benzerliğe sahip olduğu, taraf markalarının 556 sayılı KHK’nın 8/1-b maddesi anlamında karıştırma ihtimalinin bulunduğu, 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesinin tartışılmasının sonuca etkili olmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile TPE YİDK"nın 2015-M-7142 sayılı kararının iptaline, 2014/45577 sayılı markanın hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine karar verilmiştir.
Karara karşı davalılar ... vekili ve TPMK vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce; mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, davacıya ait "SÜTAŞKI" esas unsurlu markaları ile dava ve başvuru konusu "SÜTAKİ SÜT VE SÜT ÜRÜNLERİ" ibareli markanın kapsadığı mal ve hizmetler ile marka işaretlerinin benzer olduğu, davacı markaları yönünden 556 sayılı KHK"nın 8/4 maddesi anlamında değerlendirme yapılmasına gerek kalmadığı, davalının kötüniyetli olmadığı gerekçesiyle davalılar ... ile Türk Patent ve Marka Kurumu vekillerinin istinaf başvurularının HMK"nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı TPMK vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı TPMK"dan alınmasına, 12/06/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.