MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dairemizin 19/01/2016 tarih 2015/18376 Esas ve 2016/762 Karar sayılı bozma ilamında da belirtildiği üzere, müştekinin kilitlenerek park ettiği aracının sağ ön ve arka kapılarının aralıklarına sert cisim sokmak suretiyle zorlanarak açılıp çalınması şeklinde gerçekleşen eylemin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerekirken, “kullanım gereği açıkta bırakılan eşya üzerinde hırsızlık” olarak kabul edilmek suretiyle aynı Yasa"nın 142/1-e maddesi ile uygulama yapılması, her iki fıkradaki ceza sürelerinin aynı olması nedeniyle sonuca etkili görülmediğinden, dosya kapsamına göre, hırsızlık suçunun geceleyin işlendiğinin kabulü ile 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesi uyarınca uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi ve tekerrüre esas teşkil eden mahkumiyeti bulunan sanıklar hakkında hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 58/6-7. maddesi uyarınca, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 11/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.