Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/9467 Esas 2017/595 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen yargılamanın yenilenmesi davası sonucunda verilen hükmün onanmasına ilişkin Dairemizin 20.01.2014 gün ve 2013/5120 Esas, 2014/283 Karar sayılı ilamının karar düzeltme yoluyla incelenmesi iade-i muhakeme isteyen davalı vekili tarafından istenilmekle, dosya incelendi, gereği görüşüldü.

- KARAR -
Yargılamanın yenilenmesini isteyen davalı vekili, müvekkili ...’nın davalı olduğu ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2004/319 E., 2007/13 K. sayılı kararının kesinleştiğini, satışı yapılan taşınmaz bedeli olan 85.000,00 TL’nin davalılardan tahsili yönünden yargılamanın iadesini istediklerini, taşınmazın satışını davacı ...’nın yaptığını ve bedelini aldığını buna ilişkin belgelerin noterden düzenlenen taşınmaz vaadi sözleşmesi, daire satım sözleşmesi, protokol ve teminat bonosu olduğunu, bu belgelerin Eylül 2009 da ele geçirildiğini, belgelerde dairenin ... tarafından satıldığı ve paranın nakden alındığının yazılı olduğu dolayısıyla ..."nın sorumluluğunun bulunmadığını ileri sürerek, kesinleşen kararın kaldırılarak 85.000,00 TL bedelin davacı ..."dan tahsiline, bu miktarın ...’dan tahsiline ilişkin verilen kararın ise reddine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davacı şirket vekili, belgelerin elde edilememesinin Osman’ın kendi kusurundan kaynaklandığını, satış işleminin tapuda resmi memur önünde ve bizzat davacının kendisinin gerçekleştirdiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davacı ..., davalı ..."nın şirket ortağı olduğunu, yapılan işlemlerden haberdar olduğunu savunarak, talebin reddini istemiştir.
Mahkemenin 12.04.2012 tarih ve 2009/373 E., 2012/171 K. sayılı ilamı ile iade-i muhakeme isteminin reddine dair kararın, iade-i muhakeme isteyen davalı vekilince temyizi üzerine Dairemizin 20.01.2014 tarih ve 2013/5120 E., 2014/283 K. sayılı ilamı ile onanmıştır.
Bu kez, iade-i muhakeme isteyen davalı vekili, karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, HUMK"nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, iade-i muhakeme isteyen davalı vekilinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, 13,00 TL harç ve takdiren 275,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 27.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.