Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 18.09.2019 tarih ve 2019/9590 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 01.10.2019 tarih ve KYB-2019/93131 sayılı ihbarname ile;
213 sayılı Vergi Usul Kanuna muhalefet suçundan sanık ..."un, aynı Kanun"un 359/b.2, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 43. maddeleri uyarınca 22 ay 15 gün hapis cezası (iki kere) ile cezalandırılmasına dair İstanbul 37. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/03/2019 tarihli ve 2010/266 esas, 2019/159 sayılı kararının, "infazda tereddüt oluştuğu gerekçesiyle İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının talebi üzerine verilen sanığın iki kez 22 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İstanbul 37. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/05/2019 tarihli ve 2010/266 esas, 2019/159 sayılı ek kararının, ilk kararın kanun yararına bozulması hâlinde hukukî değerden yoksun kalacağı değerlendirilerek yapılan incelemede;
1.5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 225/1. maddesinde yer alan, "Hüküm, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilir." şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, 2007 takvim yılında sahte fatura düzenlemek eylemi nedeniyle hakkında açılmış dava bulunmayan sanığın 2007 yılında sahte fatura düzenlediğinden bahisle mahkûmiyetine karar verilmesinde,
2.Kabule göre de;
Aynı takvim yılı içinde düzenlenen sahte faturalardan dolayı 2 kez mahkumiyet kararı verilmesinin mümkün olmadığı gözetilmeden yazılı şekilde 2 kez mahkumiyet kararı verilmesinde, isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Kanun yararına bozma, hâkim veya mahkemeler tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelenmesinden geçmeksizin kesinleşen hüküm ve kararlardaki hukuka aykırılıkların giderilmesi için kabul edilen olağanüstü bir kanun yoludur.
5271 sayılı CMK‘nin 309. maddesi uyarınca, hâkim veya mahkemece verilip istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümlerde, maddî hukuka veya yargılama hukukuna ilişkin hukuka aykırılık bulunduğunu öğrenen Adalet Bakanlığı, o karar veya hükmün Yargıtay’ca bozulması istemini, yasal nedenlerini açıklayarak, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı olarak bildirecektir. Bunun üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı da hükmün veya kararın bozulması istemini içeren yazısına bu nedenleri aynen yazarak, Yargıtay ceza dairesine verecek, ileri sürülen nedenlerin Yargıtay’ca yerinde görülmesi halinde karar veya hüküm yasa yararına bozulacak, yerinde görülmezse istem reddedilecektir.
Böylece ülke sathında uygulama birliğine ulaşılacak, hâkim ve mahkemelerce verilen cezaya ilişkin karar veya hükümlerdeki hukuka aykırılıkların, toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesi sağlanacaktır.
Kanun yararına bozma yasa yoluna, istinaf ve temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşmiş hüküm ve kararlara karşı gidilmesi nedeniyle kesin hükmün otoritesinin bütünüyle zedelenmemesi amacıyla bu yola başvurabilmek için hukuka aykırılık halinin ciddi boyutlara ulaşması gerekmektedir.
Kanun yararına bozma konusu karar veya hükmün hukuka aykırı olmakla birlikte hukuken geçerli bir karar veya hüküm olması gerekir. Henüz kesinleşmeyen kararlar aleyhine kanun yararına bozma isteminde bulunulamaz.
Bu bilgi ve açıklamalar ışığında somut olay değerlendirildiğinde;
7201 sayılı Tebligat Kanunu‘nun 10. maddesi uyarınca “Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır” hükmü ile 6099 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonucunda anılan maddeye eklenen “bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır” ek fıkra hükmüne aykırı olarak, yokluğunda verilen kararın öncelikle sanık ...‘un bilinen en son adresi olan 21.01.2015 tarihli savunmasında bildirdiği “... Mah. ... Efendi Sk. No:15 İç Kapı No:1 ...“ adresinde 7201 sayılı Kanunun 21/1. maddesi uyarınca tebliği gerektiği halde, 20.04.2014 tarihli sorgusunda bildirdiği “... Mah. .. Kent 705. Sokak N:1/1 Arnavutköy/İstanbul“ adresine tebliğe çıkartılan gerekçeli kararın iade edilmesi üzerine, “... Mah. ... Sk. No:7 İç Kapı No:2 ...“ adresinde 18.04.2019 tarihinde 7201 sayılı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca muhtara yapılan tebligat işleminin usulsüz olduğu, bununla beraber; yokluğunda verilen kararın katılan kuruma da tebliğ edilmemesi nedeniyle talebe konu ilamın bu haliyle kanun yararına bozma konusu yapılamayacağı anlaşılmakla, İstanbul 37. Asliye Ceza Mahkemesi‘nin 06.03.2019 tarihli 2010/266 Esas ve 2019/159 Karar sayılı ilamı henüz kesinleşmediğinden, kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarnamedeki bozma isteminin CMK’nin 309. maddesi uyarınca REDDİNE, anılan kararın sanık ...‘a ve katılan kurum vekiline usulüne uygun şekilde tebliği hususunun mahkemesince yerine getirilmesi amacıyla mahalline gönderilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 11.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.