MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; hırsızlık suçunun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın mağdura ait motosikleti, direksiyon kilidini kırarak çalmaya teşebbüs ettiği olayda, mala zarar verme suçunun konusunun aynı zamanda hırsızlık suçunun konusu olan eşya olması ve eylemin eşyanın mülkiyetine yönelik olması nedeni ile çalınması esnasında ya da çalınmasının ardından meydana gelen zararların mala zarar verme suçunu oluşturmayacağı gözetilmeden sanığın mala zarar verme suçundan beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
2-Mağdurun herhangi bir zarar giderimi talebi olmadığını belirtmesi karşısında sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 168/2. madde hükümlerinin uygulanması karşısında, mağdurun bildirdiği zarar miktarına göre, sanığa gerekirse tevdi mahalli gösterilerek zarar miktarını buraya depo etme olanağı sağlandıktan sonra sonucuna göre, 5237 sayılı TCK"nun 168. maddesinin uygulanmasında zorunluluk bulunduğunun gözetilmemesi,
3-Suça konu motosikletin direksiyon kilidi ile kilitlenip açık alana park edildiği anlaşılmakla, sanığın eyleminin TCK’nun 142/1-e maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Yasa’nın 142/2-h maddesi uygulanarak fazla ceza tayin edilmesi,
4-Soruşturma aşamasında CMK"nun 101/3. maddesi uyarınca sorgu nedeniyle atanan müdafii ücreti zorunlu kamu masrafı niteliğinde olduğu halde müdafiiye ödenen ücretin sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,
5-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 16/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.