Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/2604 Esas 2019/12580 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2604
Karar No: 2019/12580
Karar Tarihi: 16.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/2604 Esas 2019/12580 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet kararı temyiz edildi. Sanık suçunu sabit gösteremeyen bir savunma sergilemedi ve suç eşyalarını hakimiyet alanına geçirdiği için hırsızlık suçlaması kabul edildi. 5237 sayılı TCK'nın 61. maddesi uyarınca ceza belirlenirken, suçun önemi ve meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği belirtildi. Mahkumiyetin kanuni sonucu olarak hak yoksunluklarına hükmedildi ve TCK'nın 53. maddesinin 1 ila 3. fıkralarının ceza infazında kullanılabileceği belirtildi. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendini iptal eden kararları da infaz evresinde gözetilebileceği belirtildi. Karar, temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden eleştiriler dışında usul ve kanuna uygun olarak onandı. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı TCK'nın 61. ve 53. maddeleri açıklandı.

17. Ceza Dairesi 2019/2604 E. , 2019/12580 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın savunmasının alındığı 11/04/2014 tarihli celsede sabıkalı olduğunu beyan etmesi karşısında, ek savunma hakkı verilmesine gerek olmadığı kanaatine varılmış, sanık yakalandığında suça konu bileziklerin üzerinden çıkmadığı, saatler sonra saklandığı yerden kolluk marifetiyle bulunarak ele geçirildiği, bu nedenle sanığın suç eşyalarını hakimiyet alanına geçirdiği ve suçun tamamlandığı anlaşılmakla, tebliğnamede bu yönde bozma isteyen görüşlere iştirak edilmemiş, hırsızlık suçuna konu eşyanın önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından, hak yoksunluklarına hükmedilirken yanılgılı hüküm kurulmuş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde resen ve doğru olarak, TCK"nın 53. maddesinin 1 ila 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde uygulanması mümkün görüldüğünden ve Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiriler dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 16/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.