Hizmet Nedeniyle Güveni Kötüye Kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/4386 Esas 2020/8155 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4386
Karar No: 2020/8155
Karar Tarihi: 09.09.2020

Hizmet Nedeniyle Güveni Kötüye Kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/4386 Esas 2020/8155 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir anonim şirketten kiraladığı traktörü borçlarını ödemeden iade etmemiş ve bu nedenle \"Hizmet Nedeniyle Güveni Kötüye Kullanma\" suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, traktörün finansal kiralama sözleşmesinden doğan bir dava niteliğinde olduğu ve suçun şikayete tabi olan güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu belirtilmiştir. Suç tarihi ve şikayet süresi dikkate alındığında, sanık hakkında düşme kararı verilmesi gerekmekteydi ancak mahkumiyet hükmü verilmiştir. Bu nedenle, karar bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 155/2, 52/2, 53, 73/1-2 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8 maddeleri, 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanunu ve 6361 sayılı Finansal Kiralama, Faktoring ve Finansman Şirketleri Kanunu.

15. Ceza Dairesi 2020/4386 E. , 2020/8155 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet Nedeniyle Güveni Kötüye Kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2 , 52/2, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, katılan ... Anonim Şirketinden bir adet traktörü finansal kiralama sözleşmesi ile kiraladığı ancak süresinde borçlarını ödemediği ve yapılan ihtara rağmen traktörü katılan şirkete teslim etmediği, bu suretle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; mülga 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanunu"ndaki sözleşmeden doğan davaların ticari dava niteliğinde bulunduğu yönündeki 31. madde hükmüne benzer bir düzenlemenin inceleme tarihinde yürürlükte bulunan 6361 sayılı Finansal Kiralama, Faktoring ve Finansman Şirketleri Kanunu’nda yer almaması ve finansal kiralama sözleşmesinin tarafı konumunda bulunan sanığın suça konu traktörün ticari bir işletmenin faaliyetleri çerçevesinde kiralamamış olduğunun anlaşılması karşısında; eylemin şikayete tabi olan ve 5237 sayılı TCK’nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu, suç tarihinin; ihtarnamenin sanığa tebliğ edildiği 11/08/2009 tarihinden itibaren ihtarnamede sanığa verilen 60 ve 3 günlük sürelerin sona erdiği 14/10/2009 tarihi olup, katılan şirket vekilinin suç tarihinden itibaren 6 aylık yasal şikayet süresi geçtikten sonra 03/04/2014 tarihinde şikayetçi olduğu dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK’nın 73/1-2 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8 maddeleri gereğince sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan süresinde şikayette bulunulmaması nedeni ile düşme kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09/09/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.