Danıştay 13. Daire 2021/5198 Esas 2022/322 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2021/5198
Karar No:2022/322

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ...
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVALI) : ...Genel Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : .... İdare Mahkemesi'nin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davalı idarece 15/06/2021 tarihinde 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu ve Mesire Yerleri Yönetmeliği uyarınca kapalı teklif usûlüyle gerçekleştirilen Alemdağ Orman İşletme Şefliği Amenajman Planı 84,85 nolu bölmeler içerisinde kalan ve 20,3 Ha alanı bulunan "ibni Sina B Tipi Mesire Yeri İşletme Hakkı"nın 20 yıllık süre ile kiraya verilmesine ilişkin ihalenin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: .... İdare Mahkemesi'nce verilen kararda; davalı idarece, İstanbul ilinde hızlı nufüs artışı olduğu, vatandaşların rekreasyonel ihtiyaçlarının karşılanması için Orman Kanunu uyarınca Orman Genel Müdürlüğü'nün ...tarih ve ...sayılı izni ve ilgili kurumlar olan Tarım ve Orman Bakanlığı, Karayolları Genel Müdürlüğü, Kültür ve Turizm Bakanlığı, Milli Savunma Bakanlığı, İstanbul Valiliği ve İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı'ndan görüşler alındığı, anılan kurumlarca taşınmazın mesire alanı olarak tesciline ilişkin olumsuz görüş bildirilmediği ve söz konusu alanın mesire yeri olarak tescil edildiği, akabinde mesire yerinin 20 yıllığına kiralanmasına ilişkin izin verildiği, 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu'nun 35-a maddesine uygun şekilde 15/06/2021 tarihinde ihalenin gerçekleştirildiği ve 23/06/2021 tarihinde yer tesliminin yapıldığı, her ne kadar davacı tarafından dava konusu mesire alanının çevresinde gerek bölge sakinleri gerekse İstanbul halkı tarafından kullanılan çok sayıda mesire alanı bulunduğu, okul ve konutlar bölgesi olduğu, trafik yoğunluğuna neden olacağı, dolayısıyla mesire alanına ihtiyaç olmadığından bahisle yapılan ihalenin iptali istenilmişse de, İstanbul ilinde mesire alanlarına ihtiyaç olduğu, rekreasyonel alanların doğaya ve çevreye zararı olmadığı gibi vatandaşların yaşam kalitesini artırdığı, dolayısıyla kamu yararına uygun olduğu anlaşıldığından, dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.

Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, Mahkemenin, ayrıntılı olarak ileri sürülen hukuka aykırılıkları incelemediği, yalnızca işlemin "maksat" unsuruna dair bir cümle değerlendirme ile davayı reddettiği, somut olayda dava konusu idari işlemin sebebi ve amacı olarak 6831 sayılı Orman Kanunu'nun 25. maddesi hükmünün gösterildiği, burada ormanların mesire yerleri olarak ayrılıp düzenlenmesi sebeplerinin sınırlı olarak sayıldığı, idarenin takdir yetkisinin kanun hükmüyle bağlı olduğu, davalı idarenin dava konusu idari işlemin kamu yararına ne şekilde hizmet edeceğini açıklamadığı, Anayasa ile korunan ormanların kamu yararı adına mesire alanına dönüştürülmesinin, bu ormanlara yıllar içinde verilecek zarar düşünüldüğünde son çare olarak değerlendirilmesi gerektiği, alanın orman olarak kalmasının uzun vadede kamunun daha yararına olduğu, mesire alanına çevirmenin ormanın kirletilmesine, bozulmasına ve tahrip edilmesine kadar giden bir sürecin başlangıcı olacağı, kamu yararı bakımından gereklilik de teşkil etmediği, söz konusu ormanlık alanın 5 km çevresinde hâlihazırda toplam 5 tane mesire alanı bulunduğu, bölgenin okul ve konutlar bölgesi olduğu ve dava konusu alanın bu bölgenin tam ortasında yer aldığı, mesire alanı olarak işletilmesinin, bölgedeki yolların kaldıramayacağı düzeyde bir trafik yoğunluğuna sebebiyet vereceği, bölgenin etrafında mesire alanına gelecekler için uygun araç park alanı bulunmadığı, alanın çok büyük olmasının güvenlik ve temizlik sorununa sebebiyet vereceği, alana bitişik okulların ve konut sitelerinin bu durumdan etkileneceği, bölgenin yaşanamaz hâle geleceği, yolları, altyapı ve çevre düzenlemesini, trafik güvenliğini olumsuz etkileyeceği, sağlıklı ve dengeli bir çevrede yaşama hakkının korunması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi'nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, dosya tekemmül ettiğinden yürütmenin durdurulması istemi hakkında ayrıca bir karar verilmeksizin gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki .... İdare Mahkemesi'nin ...tarih ve E:..., K:...sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Posta giderleri avansından artan tutarın ve istemi hâlinde temyiz aşamasında fazla yatırılan ...-TL harcın davacıya iadesine,
5. Kullanılmayan ...-TL yürütmeyi durdurma harcının istemi hâlinde davacıya iadesine,
6. Dosyanın anılan Mahkeme'ye gönderilmesine,
7. 2577 sayılı Kanun'un 20/A maddesinin ikinci fıkrasının (i) bendi uyarınca kesin olarak (karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere), 08/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.