Mahkemesi :İş Mahkemesi

Davalı Kurum avukatı, 07.07.2014 tarihli tavzih dilekçesi ile 25.12.2013 tarih 2013/65 Esas 2013/732 Karar sayılı ilamda reddedilen miktarın kabul edilen miktardan fazla olmasına rağmen, 249,10 TL yargılama giderinden 210,48 TL’sinin Kurumdan tahsiline karar verildiğini öne sürerek bu hususun tavzihen düzeltilmesini talep etmiştir.
Mahkeme, ilamında belirtildiği biçimde tavzih talebinin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davalı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, 5335 sayılı Yasanın 30. maddesine dayalı istirdat davası olup, davanın kısmen kabulüne dair tesis edilen hüküm, Dairemizin 10.06.2014 gün 2014/4259 Esas 2014/14311 Karar sayılı ilamıyla onanmak suretiyle kesinleşmiştir.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 305. maddesi, “Hüküm yeterince açık değilse veya icrasında tereddüt uyandırıyor yahut birbirine aykırı fıkralar içeriyorsa, icrası tamamlanıncaya kadar taraflardan her biri hükmün açıklanmasını veya tereddüt ya da aykırılığın giderilmesini isteyebilir. Hüküm fıkrasında taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçlar, tavzih yolu ile sınırlandırılamaz, genişletilemez ve değiştirilemez.” düzenlemesini içermekte olup; tavzih yoluyla kesinleşmiş hükmün sınırlandırılması, genişletilmesi ya da değiştirilmesi mümkün olmadığından, tavzih isteminin reddine dair mahkeme kararı yerinde olup ileri sürülen temyiz itirazlarının reddi ile hükmün onanması gerekir.
SONUÇ: Tavzih talebinin reddine dair mahkeme hükmünün açıklanan nedenlerle ONANMASINA, 02.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.