Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/4619 Esas 2022/15148 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralamaya teşebbüs, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Kasten yaralama suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, sanık ...’in TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
B-Sanık hakkında hakaret ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerin temyizinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına yönelik hükmün temyizinde,
Eyleme ve yükletilen suça yönelik, sanık ...’in temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnamedeki isteme aykırı olarak TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2-Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizinde başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a)Sanığın aşamalarda atılı suçlmayı kabul etmemesi, katılan ile sanık arasında önceye dayalı anlaşmazlık bulunması, katılanın eşi olan tanık ...’ın da beyanında sanık ile aralarında husumet bulunduğunu belirtmesi nedeniyle tarafsız kabul edilmemesi, tarafsız tanıklar ..., ... ve ...’in beyanlarında sanığın katılanı tehdit ettiğine dair bir anlatımlarının bulunmaması karşısında; sanığın savunmasının aksine, atılı suçu işlediğine ilişkin sübuta yeterli her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
b)02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesindeki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
c)Uzlaşmanın sağlanamaması halinde; 17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesiyle değişik CMK’nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulamasıyla ilgili olarak CMK’ ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin Anayasa Mahkemesinin 14/01/2021 tarihli ve 2020 /81 esas, 2021/4 sayılı kararıyla “basit yargılama usulü” yönünden Anayasanın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK’nın 251/1. maddesi kapsamına giren suç yönünden; Anayasanın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nın 7 ve CMK’nın 251 vd maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz sebepleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 14/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.