MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı, düşme

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, müşteki ...’nın kendisi hakkında tehdit suçundan kurulan beraat kararını temyiz etmediği belirlenerek ve müşteki ...’nın kovuşturma aşamasında katılma talebinde bulunduğu halde mahkeme tarafından bir karar verilmemiş ise de, suçtan zarar görmesi mümkün olan müşteki ...’nın, CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca kamu davasına katılan olarak kabulüne karar verilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
1- Sanık ... hakkında, katılan ...’ya karşı tehdit suçundan kurulan beraat, sanık ... hakkında katılan ...’ya karşı tehdit ve hakaret suçlarından kurulan beraate dair hükümler yönünden;
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik katılan ...’nın temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında mağdur ...’e karşı hakaret suçundan şikayet yokluğu nedeniyle kurulan düşme ve katılan ...’e karşı hakaret suçundan kurulan mahkumiyet ile katılan ...’e karşı hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına, sanık ...’ün katılan ...’ya karşı hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair kararlar bakımından;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.

Ancak;
a) Sanıklar ... ve ...’ün birbirlerine karşı hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair kararlar bakımından; 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi, sanıklara isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunması, hakaret suçunun ise, suç tarihi itibariyle 5271 sayılı CMK’nın 253/3-son cümlesi uyarınca tehdit suçuyla birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma kapsamında bulunmadığının anlaşılması, yeni düzenleme ve tehdit suçundan beraat hükmü kurulması karşısında, hakaret suçunun da uzlaştırmaya tabi hale geldiği ve uzlaştırma önerisinde bulunulmasının gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
b) Sanık ...’nın mağdur ...’e karşı hakaret suçu bakımından; hakaret suçunun soruşturma ve kovuşturmasının şikayete tabi olduğu ve mağdurun şikayetinden vazgeçtiği anlaşıldığından, TCK"nın 73. maddesi uyarınca sanıktan şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorularak, sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
c) Sanık ...’nın katılan ...’e karşı hakaret suçundan kurulan mahkumiyet kararında; olay günü tarafların tartıştıkları sabit olup, sanığın aşamalarda katılanların kendisine hakaret ettiğini savunması, katılan ...’ın da sanığa hakaret ettiğinin kabul edilmesi karşısında ; olayın başlangıç sebebi üzerinde durularak TCK’nın 129 maddesindeki haksız tahrik hükümlerinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
d) Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık ... hakkında TCK’nın 58.maddesinin uygulanmaması,
e) 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1 maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu ve sanık ... hakkında Bayram"a yönelik tehdit suçundan beraat kararı verilmesi nedeniyle hakaret suçunun da uzlaşmaya tabi hale geldiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, hakaret suçu yönünden uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
f) 17.10.2019 gün ve 7188 sayılı Kanun"un 24. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiştir.
Ancak bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, 7188 sayılı Kanun"un 31. maddesiyle, 5271 sayılı CMK"ya eklenen geçici 5. maddenin (d) bendi ile; "01.01.2020 tarihi itibariyle kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış veya kesinleşmiş dosyalarda seri muhakeme usulü ile basit yargılama usulü uygulanmaz" hükmü getirilmiştir.
Konuyu somut norm denetimi yoluyla inceleyen Anayasa Mahkemesi (25.06.2020,2020/16,2020/33; R.G. 19.08.2020, Sayı:31218), sözü geçen geçici 5/d maddesindeki hükmün, "kovuşturma evresine geçilmiş" ibaresinin aynı bentte yer alan, "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa"nın 38. maddesine aykırı görerek iptaline karar vermiştir.

Anayasa Mahkemesi kararında, hükme bağlanmış dosyalarla ilgili iptale karar verilmemiş ise de, 5271 sayılı Kanun"un 2/1-(f) maddesince hükme bağlanmış dosyalarla ilgili olarak kovuşturma evresinin kesinleşmeye kadar devam etmesi ve aynı Yasanın 251/3. maddesi gereği mahkumiyet hükmü verildiği takdirde sonuç cezadan dörtte bir indirim öngörülmesi, bu durumunda temyiz incelemesi devam eden dosyalar bakımından lehe düzenleme getirmesi karşısında,
Anayasa Mahkemesinin iptal kararında; sanık lehine getirilen, yeni düzenlemenin, 7188 sayılı Kanun’un 31. maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK’ya eklenen geçici 5. maddesiyle "kovuşturma evresine geçilmiş" dosyalar bakımından uygulanması gerektiğine işaret edildiğinden, temyiz incelemesi yapılan ve 5271 sayılı CMK"nın 251/1 maddesi kapsamına giren suçlar yönünden; Anayasa"nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 7 ve 5271 sayılı CMK"nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirdiğinden, katılan sanık ...’nın temyiz nedenleri yerinde görülmekte, tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden yargılama yapılırken 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi gereğince aleyhe bozma yasağının gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayıp sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 08/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.