Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/2482 Esas 2019/12570 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2482
Karar No: 2019/12570
Karar Tarihi: 16.10.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/2482 Esas 2019/12570 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında mala zarar verme suçu nedeniyle adli para cezasına hükmedilmiştir. Ancak, müştekinin tüm zararlarının sanığın ailesi tarafından ödenmiş olması sebebiyle etkin pişmanlık hükümleri uygulanmadığı için mahallinde kanun yararına bozma yoluna gidilmesi mümkün görülmüştür. Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarına yönelik temyiz talebi ise Anayasa Mahkemesi'nin verdiği iptal kararları da göz önünde bulundurularak reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 6217 sayılı Yasa\"nın 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu\"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde
- TCK\"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi.

17. Ceza Dairesi 2019/2482 E. , 2019/12570 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Müştekinin mahkemede alınan beyanında, tüm zararlarının sanığın ailesi tarafından ödendiğini belirtmiş olması sebebiyle sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmaması yönünden mahallinde kanun yararına bozma yoluna gidilmesi mümkün görülmüştür.
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanık ... müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 16.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.