Danıştay 4. Daire 2019/3707 Esas 2022/620 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/3707
Karar No : 2022/620

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
İSTEMİN KONUSU : .. Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 2012 dönemine ilişkin, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 355. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Kayseri Vergi Mahkemesince verilen …. tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacının … Çimento San. ve Tic. A.Ş. deki paylarının hisse devri sözleşmesi ile devrettiği ancak anonim şirket hisse devir bedellerinin bir kısmının, 213 sayılı Kanun'un 332 no'lu genel tebliğine göre banka, özel finans kurumları veya Posta ve Telgraf Teşkilatı Genel Müdürlüğü aracılığıyla tahsil etmediğinden bahisle davacı adına 213 sayılı Kanun'un mükerrer 355. maddesi uyarınca özel usulsüzlük cezası kesildiği, davacının, 320 seri nolu Genel Tebliğ ile belli bir tutarı aşan tahsilat ve ödemelerini banka, özel finans kurumları veya posta idareleri aracılığıyla yapma zorunluluğu getirilen, birinci veya ikinci sınıf tüccar, basit usule tabi esnaf, defter tutmak zorunda olan çiftçi, serbest meslek erbabı yada vergiden muaf esnaf olmaması ile dava konusu anonim şirket hissesi alma işleminin bahsi geçen mükellefler arasındaki ticari işlemlerden sayılamayacağı gibi hisse devir bedelinin de nihai tüketicilerden mal veya hizmet bedeli olarak yapılan tahsilat ve ödemelerden olmadığı dikkate alındığında; davacı adına 213 sayılı Kanun'un mükerrer 355. maddesi hükmü uyarınca kesilen dava konusu özel usulsüzlük cezasının hukuka uygun olmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, ödemelerin banka ve finans kurumları üzerinden yapılması zorunluluğunun çok yüksek tutarlı nakit hareketlerinin izlenmesi için getirildiği, nihai tüketici ve vergiden muaf esnafın sadece ticari işlemlerin tarafı olarak tebliğde yer aldığı, özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi …. Vergi Dava Dairesinin …. tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 08/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.