Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/1183 Esas 2017/573 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/1183
Karar No: 2017/573
Karar Tarihi: 27.02.2017

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/1183 Esas 2017/573 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı kooperatif ile davalı arasında yapılan inşaat sözleşmesi gereği, davalıların iskân alma yükümlülüğünün yerine getirilmediği ve günlük 500 USD cezai şart ödeme yükümlülüklerinin bulunduğu öne sürülmüştür. Davacı, cezai şart alacaklarının tespiti için fazlaya ilişkin hakkı saklı kalmak kaydıyla şimdilik 10.000 TL ile iskân alınmaması nedeniyle ödenmesi gereken su bedeli farklarından daha fazlasını talep etmiştir. Mahkeme, sözleşme gereği davacının su kullanımına ilişkin talep edebileceği fark bedelinin 24.020,53 TL hesaplandığını ve cezai şartın 1.398.157,50 TL olarak hesaplandığını belirlemiştir. Davacının talep ettiği cezai şartın, ıslah dilekçesi ile 100.000 TL'ye yükseltildiği belirtilmiştir. Davacının davalılardan iskân alınmamış olmasından kaynaklanan su fark bedeli ile cezai şart bedelini talep edebileceği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Karar, davalı vekilinin temyiz itirazları reddedilerek onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- Türk Borçlar Kanunu'nun 159, 160 ve 161. maddeleri
- Medeni Kanun'un 2. maddesi
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 319. maddesi

23. Hukuk Dairesi 2015/1183 E. , 2017/573 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı ... vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -

Davacı vekili, taraflar arasında 12.04.2000 tarihli arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi ile mülkiyeti davacı kooperatife ait taşınmaz üzerine 3 ve 4 no"lu blokların davacıya ait olmak üzere 10 blok üzerine inşaat yapma işinin davalılardan yüklenici davalı ...Kooperatifine verildiğini, diğer davalıların ise müşterek borçlu ve müteselsil kefil sıfatı ile sözleşmeyi imzaladıkları, davalıların sözleşme ile yüklendiği iskâan alma yükümlülüğünün bugüne kadar yerine getirilmediğini, davalıların günlük 500,00 USD ifaya ekli cezai şart ödeme yükümlülüklerinin bulunduğunu ileri sürerek, cezai şart alacaklarının tespiti için fazlaya ilişkin hakkı saklı kalmak kaydı ile şimdilik 10.000,00 TL ile iskân alınmaması nedeniyle ödenmesi gerekli su bedeli farklarından fazlasını talep ve dava etmek üzere 10.000,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasında düzenlenen sözleşme gereğince, davacı tarafın su kullanımına ilişkin talep edebileceği fark bedelin 24.020,53 TL hesaplandığı, cezai şartın 1385 gün üzerinden 1.398.157,50 TL olarak hesaplandığı, davacının 10.000,00 TL olarak talep ettiği cezai şartı ıslah dilekçesi ile 100.000,00 TL"ye yükselttiği, sözleşme gereğince iskân alınmamış olmasından kaynaklı su fark bedeli ile cezai şart bedelini davacının davalılardan talep edebileceği gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı ... vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı ... vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı ... vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 27.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.