Esas No: 2021/19470
Karar No: 2022/15013
Karar Tarihi: 14.06.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/19470 Esas 2022/15013 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık...kasten yaralama suçundan mahkum olmuş ancak tehdit suçundan beraat etmiştir. Mahkeme, vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecinin yansıtan tutanaklar ve belgeler incelendiğinde, suçun sanık tarafından işlendiğini ve cezanın kanuni bağlamda uygulandığını belirtmiştir. Ancak sanığın adli sicil kaydındaki ilama konu güveni kötüye kullanma suçunun, uzlaştırma kapsamına alındığı tespit edilmiştir. Bu nedenle sanık hakkında TCK'nın 50/3 ve 58. maddelerinin uygulanıp uygulanmayacağı yeniden değerlendirilmelidir. Detaylı açıklama için: TCK'nın 155/2. maddesi (güveni kötüye kullanma suçu), 7188 sayılı kanunun 26. maddesi (uzlaştırma kapsamına alınan suçlar), 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi (uzlaştırma usulü) ve eklenen fıkra (uzlaştırmanın uygulanacağı suçlar).
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A- 1-Sanık ...'in kasten yaralama eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
2- Sanık ... hakkında tehdit suçundan verilen beraat hükmünün de usul ve kanuna uygun bulunduğu,
Anlaşıldığından, sanık ..., katılan ... ve o yer Cumhuriyet Savcısının ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
B- Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyizine gelince, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak,
Sanığın, adli sicil kaydındaki ilama konu TCK’nın 155/2. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunun, hükümden sonra 24/10/2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı 26. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında, anılan hükme ilişkin, uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre sanık hakkında TCK'nın 50/3. ve 58. maddelerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...'un temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 14/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
