Danıştay 9. Daire 2019/2611 Esas 2022/295 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/2611
Karar No : 2022/295


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Ticaret A.Ş.
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacının 2011 yılı hesap ve işlemlerinin damga vergisi yönünden incelenmesi sonucu düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi İnceleme Raporu'na dayanılarak 2011/Ocak dönemine ilişkin olarak resen tarh edilen vergi ziyaı cezalı damga vergisinin kaldırılması istemine ilişkindir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; davacı ve banka arasında imzalanan 24/01/2011 tarihli kredi sözleşmesi kapsamında kullandırılan kredinin bankacılık kanunu kapsamında bir kredi olduğu hususunda bir tereddüt olmadığı, 488 sayılı Damga Vergisi Kanunu'na ekli 2 sayılı tablonun "IV - Ticari ve medeni işlerle ilgili kağıtlar" başlıklı bölümünün 23'ncü fıkrasında kredi konusunda bir ayrıma gidilmeden kredi temini ve geri ödenmesine yönelik kağıtların damga vergisinden istisna edildiği, uyuşmazlığın çözümü için kredi sözleşmesi ile aynı tarihte akdedilen temlik sözleşmelerinin teminat altına aldığı borçların irdelenmesi gerektiği, temlik sözleşmelerinin tetkiki neticesinde temlikin teminat teşkil ettiği borçların 24/01/2011 tarihli kredi sözleşmesiyle sınırlı olmaksızın kambiyo senetlerinin iskonto ve iştirasından kaynaklanan veya davacı lehine 3. şahıslara hitaben verilen teminat ve kefalet mektuplarından ve sair sebeplerden doğan borçların karşılanmasını amaçladığı, 5411 sayılı Bankacılık Kanunu'nun 48. maddesi de dikkate alındığında gerek iskonto ve iştira senetlerinin gerekse davacı lehine 3. kişilere hitaben verilen kefalet ve teminat mektupları vs. unsurların davacıya kredi sağlama amacı taşıdığı, dolayısıyla akdedilen temlik sözleşmeleriyle kredi ilişkisi dışında bir borç ilişkisinin tesis edilmediği, bu sözleşmelerin kanunda geçen kredi temini ve geri ödenmesine yönelik kağıtlar kapsamına girdiği, kaldı ki banka tarafından hazırlanan temlik sözleşmelerinin, banka ile kredi müşterisi arasında müzakere edilmeden imzalanan sözleşmeler olduğu hususu da birlikte değerlendirildiğinde, davalı idarece kredi borcu dışındaki borçları kapsayıcı genel ifadelerin sözleşmede bulunduğu ve bu sebeple temlik sözleşmelerinin damga vergisinden istisna edilemeyeceği gerekçe gösterilerek yapılan bir kat vergi ziyaı cezalı damga vergisi tarhiyatında hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi Kararının usul ve hukuka uygun olduğu belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45/3. maddesi uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Damga Vergisi Kanunu'na ekli 2 sayılı listenin IV/23'üncü maddesinde yer alan istisna hükmünün uygulanabilmesi için kredinin teminatına ilişkin olarak düzenlenen kağıtların münhasıran kullandırılan krediye ilişkin olması gerektiği, kullandırılan krediye ilişkin olmayıp genel mahiyetli ve bu kredi borcu dışındaki borçları da kapsayan hükümlere yer verilemeyeceği, davacı ile banka arasında imzalanan temlik sözleşmelerinin "kredi sözleşmesi ile sınırlı olmaksızın" ve "her türlü borçlarının temini" gibi ifadeler içerdiği, bu sebeple temlik sözleşmelerinin istisna kapsamında değerlendirilemeyeceği, yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu iddiasıyla kararın bozulması istenilmektedir.


KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ...Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 08/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.