Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9900 Esas 2019/12567 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9900
Karar No: 2019/12567
Karar Tarihi: 16.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9900 Esas 2019/12567 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın önceki suçları arasında tekerrüre esas alınabilecek en ağır mahkumiyet 1 yıl 3 ay hapis cezasıdır. Ancak daha az cezayı içeren bir karar tekerrüre esas alınmıştır. Bu kararın aleyhe temyiz edilmediği belirtilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin bir kararı infaz aşamasında da göz önünde bulundurulabileceği vurgulanmıştır. Sanığın temyiz nedenleri reddedilmiş ve hüküm onanmıştır.
Kanun Maddeleri: TCK'nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi.

17. Ceza Dairesi 2019/9900 E. , 2019/12567 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın adli sicil kaydına göre, önceki suçlarının içinde tekerrüre esas alınabilecek en ağır mahkumiyetin İstanbul Anadolu 31. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.05.2013 tarihinde kesinleşen, 2009/319 Esas ve 2009/585 Karar sayılı kararına konu 1 yıl 3 ay hapis cezası olmasına karşın, daha az cezayı içeren İstanbul 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.02.2014 kesinleşme tarihli, 2008/320 Esas ve 2008/525 Karar sayılı ilamın tekerrüre esas alınması, aleyhe temyiz olmadığından; Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 16.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.