Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/24258 Esas 2019/17873 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/24258
Karar No: 2019/17873
Karar Tarihi: 02.10.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/24258 Esas 2019/17873 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2017/24258 E.  ,  2019/17873 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesini işçilik alacaklarının ödenmemesi nedeniyle haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
    Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Davacının hafta tatili ücret alacağının bulunup bulunmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
    4857 sayılı İş Kanunu uyarınca hafta tatili, yedi günlük zaman dilimi içindeki yirmidört saatlik dinlenme hakkını ifade etmektedir.
    Davacı dava dilekçesinde çalışma şeklini, haftanın altı günü 09.00-23.00 saatleri arasında olmak üzere haftanın altı günü günde ondört saat çalıştığı şeklinde ifade etmiştir. Bu beyana göre hafta tatili alacağı doğmadığı anlaşılmaktadır. Buna göre hafta tatili ücreti alacağı isteğinin reddi gerekirken yazılı şekilde kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    3-Diğer bir hususta hükme esas alınan bilirkişi raporunda, yıllık izin ücreti alacağı konusunda hesap yapılırken davacının imzası olan bir kısım yıllık izin istek formları dikkate alınmış ise de, davacının imzası olan tüm yıllık izin istek formlarının değerlendirilmediği anlaşılmaktadır. Dosya kapsamında mevcut olan ve davacının imzası bulunan 22.01.2013-26.01.2013, 04.11.2008-06.11.2008, 06.07.2009-16.07.2009 tarihlerine ilişkin yıllık izin istek formlarının da değerlendirilerek davacının yıllık izin ücreti alacağının mevcut olup olmadığının belirlenmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.