MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... San. Tic. Ltd. Şti. aleyhine 21/01/2015 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 25/10/2017 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre maddi tazminat istemine yönelik tarafların tüm; manevi tazminat istemine yönelik davacının tüm temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalının manevi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesiyle;
Dava, haksız eyleme dayalı maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın husumetten reddine karar verilmiş; hüküm, davacı ile davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı şirketin kum ve çakıl ocağı işlettiğini, zaman zaman dinamit patlatıldığını, evinde ve ahırında ciddi çatlaklar ve hasar oluştuğunu, köye 500 metre mesafedeki su kaynağından kendi imkanları ile boru döşediğini, su hattının 150 m"lik bölümünün davalı şirketin faaliyetleri nedeniyle bozulduğunu, su ihtiyacını pahalı yöntemler ile karşılamak zorunda kaldığını beyan ederek maddi ve manevi zararının tazminini istemiştir.
Davalı, davanın husumetten ve esastan reddini savunmuştur.
Mahkemece, Dairemizin 2016/13697 esas 2016/12319 karar sayılı bozma ilamına uyulmasına karar verilerek yapılan yargılamada hükme esas alınan bilirkişi raporu doğrultusunda maddi tazminat isteminin kısmen kabulüne; davalıya ait kum ve çakıl ocağının işletilmesi nedeniyle davacıya ait parselde bulunan ev, ahır, müştemilat ve su borularında, zarar meydana geldiği ve bu zarara davalı tarafından sebebiyet verildiği gerekçesiyle manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Manevi zarar, kişilik değerlerinde oluşan objektif eksilmedir. Duyulan acı, çekilen ızdırap manevi zarar değil onun görüntüsü olarak ortaya çıkabilir. Acı ve elemin manevi zarar olarak nitelendirilmesi sonucu tüzel kişileri ve bilinçsizleri; öte yandan acılarını içlerinde gizleyenleri tazminat isteme haklarından yoksun bırakmamak için yasalar, manevi tazminat verilebilecek olguları sınırlamıştır. Bunlar, kişilik değerlerinin zedelenmesi (TMK 24), isme saldırı (TMK 26), nişan bozulması (TMK 121), evlenmenin feshi (TMK158),
bedensel zarar ve ölüme neden olma (BK 47) durumlarından biri ile kişilik haklarının zedelenmesidir (BK 49). Bunlardan TMK’nın 24. maddesi ile BK’nın 49. maddesi daha kapsamlıdır. TMK’nın 24. maddesinin belli yerlere yollaması nedeniyle böyle bir durumun bulunduğu yerde, onu düzenleyen kurallar (örneğin; TMK 26, 174, 287); bunların dışında BK’nın 49. maddesi uygulanır.
TMK’nın 24. ve BK’nın 49. maddesinde belirlenen kişisel çıkarlar, kişilik haklarıdır. Kişilik hakları ise, kişisel varlıkların korunmasıyla ilgilidir. Kişisel varlıklar, bedensel ve ruhsal tamlık ve yaşam ile nesep gibi insanın, insan olmasından güç alan varlıklar ya da kişinin adı, onuru ve sır alanı gibi dolaylı varlıklar olarak iki kesimlidir. Tekniğin gelişimi ve yaşam koşullarına göre belirlenmiş varlıklar, açıklanan olgularla çevrelendirildiğinde, davaya konu olayın bu çerçeve dışında kalması durumunda manevi tazminat isteği reddedilmelidir.
Somut olayda davalıların fiili sonucu su kanalının bozulması sonucu doğan zarar maddi zarar olup davalıların iç huzurunu bozacak nitelikte bir olgu değildir. Manevi tazminat koşullarını düzenleyen TBK 58. maddesine göre davalının haksız eylemi kişinin sosyal, fiziki ve kişilik değerlerine saldırı oluşturacak nitelikte bir eylem olarak kabul edilemez.
Bu durumda, mahkemece, açıklanan yönler gözetilerek manevi tazminat isteminin tümden reddine karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçeyle, yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) sayılı bentte açıklanan nedenle davalı yararına BOZULMASINA, maddi tazminat istemine yönelik tarafların tüm; manevi tazminat istemine ilişkin davacının tüm temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 29/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.