Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9018 Esas 2020/2582 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9018
Karar No: 2020/2582
Karar Tarihi: 10.03.2020

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9018 Esas 2020/2582 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan yargılanmış ve alkollü olarak araç kullanması tespit edilmiştir. Mahkeme sanığın suçlu olduğuna karar vermiş ve 25 gün hapis cezası vermiştir. Ancak, karar verirken TCK'nın 50/3. maddesi ve 50/1-a maddesi arasındaki farkı göz önünde bulundurmamıştır. Bu nedenle, hükmün bu konuda bozulması gerekmekte ancak yeniden yargılamaya gerek olmadığı için hüküm fıkrasının düzeltme yapılarak onanması mümkün olmuştur. Kararda kullanılan kanun maddeleri: TCK'nın 179/3, 179/2, 62, 50/1-a, 52/2-4 ve 50/3.

12. Ceza Dairesi 2019/9018 E. , 2020/2582 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3. maddesi yollamasıyla 179/2, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereği mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın suçun oluşmadığına dair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya içeriğine göre olay günü saat: 00.32 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki araç ile kolluk kuvvetleri tarafından yapılan kontrolde durdurulduğu, güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak şekilde 1,35 promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edildiği olayda;
Daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş bulunan sanık hakkında tayin edilen 25 gün hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, 5237 sayılı TCK"nın 50/3. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesinin dayanak gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 Sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının beşinci paragrafında yer alan “TCK"nın 50/1-a” ibaresinden önce gelmek üzere, “TCK"nın 50/3. maddesi delaletiyle” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.