Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/15787 Esas 2019/10086 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/15787
Karar No: 2019/10086
Karar Tarihi: 13.06.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/15787 Esas 2019/10086 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık Hırsızlık ve Konut Dokunulmazlığını İhlal suçlarından mahkum edilmiştir. Mahkeme, Anayasa Mahkemesi tarafından 5237 sayılı TCK'nın bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Karar'ı da göz önünde bulundurarak, bu maddede yer alan hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanmasının gerektiğine karar vermiştir. Sanığın adli sicil kaydındaki tecrübe halinin usul ve yasaya uygun olmadığı gerekçesiyle hükümler bozulmuştur. 5320 sayılı Yasa ve 1412 sayılı CMUK'un ilgili maddelerine dayanarak, hüküm fıkralarından tekerrür uygulamasına ilişkin bölümler çıkartılmış ve sanığın cezası mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın hesaplanması ve belirlenmesi gerekmektedir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 322. ve 326. maddeleri
- 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi
- TCK'nun 58/6 maddesi

13. Ceza Dairesi 2018/15787 E. , 2019/10086 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan "İzmir 26.Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/425 Esas, 2006/73 Karar sayılı ilamı tekerrüre esas teşkil ettiği halde, suç tarihinden sonra kesinleşen İzmir 16.Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/875 Esas, 2011/508 Karar sayılı ilamının, kararının tekerrüre esas alınması suretiyle hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından tekerrür uygulanmasına ilişkin bölümler çıkartılarak yerlerine "İzmir 26.Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/425 Esas, 2006/73 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas olduğu anlaşıldığından TCK"nun 58/6 maddesi uyarınca sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ancak karşı temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, İzmir 16.Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/875 Esas, 2011/508 Karar ilamına konu 2 yıl 4 ay hapis cezası esas alınarak belirlenmesine", ibaresinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/06/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.