MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 7.İş Mahkemesi
TARİHİ : 27/05/2014
NUMARASI : 2014/231 E-2014/361 K.

Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul Anadolu 7.İş Mahkemesince davanın açılmamış sayılmasına dair verilen 16.08.2013 gün ve 2011/885 E- 2013/549 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9.Hukuk Dairesi"nin 11.02.2014 gün ve 2013/16808 E.-2014/3998 K. sayılı ilamı ile bozulmuştur.

TEMYİZ EDEN : Davacı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava; alacak istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın açılmamış sayılmasına dair verilen karar Yüksek Özel Dairece yukarıda başlıkta belirtilen karar ile bozulmuştur. Bozma üzerine mahkemece önceki kararda direnilmiş, direnme hükmü davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İşin esasına girmeden önce tarafların bozma ilamına uyulmasını istemesi karşısında mahkemece direnme hükmü verilip verilemeyeceği, konusu önsorun olarak tartışılmıştır.
6100 sayılı HMK geçici 3.maddesi uyarınca uygulanmakta olan 1086 sayılı HMUK 429.maddesine göre Yargıtay’ın bozma kararı üzerine hakim tarafları duruşmaya davet edip dinledikten sonra, bozma ilamına uyulup uyulmayacağına karar verir. Görülüyor ki hakim bozma ilamına uymak zorunda olmayıp eski kararda direnebilir. Eş anlatımla hakim kural olarak Yargıtay bozma kararına uymak ya da bu karara karşı direnme kararı vermek konusunda tarafların istekleri ile bağlı olmayıp, serbest takdir yetkisine sahiptir.
Ancak bozma nedenlerinin kamu düzenine ilişkin ve dolayısıyla hakimin kendiliğinden göz önünde bulundurması gereken sebeplerden olmaması halinde taraflar veya vekilleri bozma kararına uyulmasını istemişlerse artık mahkemece önceki kararda direnilemez. Bozma kararına uymak gereklidir.
Yargıtay’ın yerleşmiş uygulaması da bu doğrultudadır. (HGK 02.02.1983 gün 7-70, 25.5.1983 gün 377-580, 27.6.1990 gün 1990/293-400, 25.06.1997 gün, E: 1997/11-313, K:1997/569, 18.10.1989 gün 541-534, 21.02.1990 gün 10-117, 19.02.1992 gün, 635-82, 23.02.1994 gün, 936-94, 27.01.1999 gün, 26-4 sayılı kararları).)
Uyuşmazlık konusu dosyada da bozma ilamı sonrasında davanın tarafları duruşmaya katılmış ve bozma ilamına uyulmasını istediklerini ifade etmişlerdir. Tarafların bu beyanı ve ortada kamu düzenini ilgilendiren bir konu da olmadığına göre mahkemece kararında direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Mahkemece yapılacak iş, bozma ilamına uyarak bozma ilamı doğrultusunda karar vermek olmalıdır.
Bu nedenle direnme kararı usul yönünden bozulmalıdır.
S O N U Ç : Direnme kararının yukarıda gösterilen nedenden dolayı 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı H.U.M.K."nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine, 15.04.2015 gününde, oybirliği ile karar verildi.