Esas No: 2020/28493
Karar No: 2022/15057
Karar Tarihi: 14.06.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/28493 Esas 2022/15057 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanık hakkında mala zarar verme ile hakaret suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin reddine karar verilmiştir. Ancak, TCK’nın 125/4. maddesi uygulanmış olması ve suçun yasa maddesinde öngörülen cezasının üst sınırının 2 yılı aşması sebebiyle sanık hakkında CMK'nın 251. maddesinde düzenlenen “basit yargılama usulü” uygulanamamıştır. 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiştir. Sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alınması gerektiği vurgulanmıştır. Ancak katılanın vazgeçmesi veya ölmesi sonucu katılmanın hükümsüz kalması durumundaki yasal düzenleme sebebiyle katılanın mirasçıları ve diğer katılanlar ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu sebeple, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmüş ve hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanık hakkında mala zarar verme ile hakaret suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin 11/07/2016 tarihli ek karar ile reddine karar verildiği, ret kararının ise temyiz edilmediği anlaşılarak, dosya görüşüldü:
Temyiz istemlerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre ve hakaret suçunda TCK’nın 125/4. maddesinin uygulanmış olması ve suçun yasa maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı 2 yılı aştığından sanık hakkında CMK'nın 251. maddesinde düzenlenen “basit yargılama usulü”uygulanamayacağından, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmeyerek yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alınması, kovuşturma aşamasında sanıktan şikayetçi olup, davaya katılan ...’in UYAP’tan alınan nüfus kayıt örneğine göre, hükümden sonra 01/08/2020 tarihinde öldüğü anlaşıldığından, 5271 sayılı CMK'nın 243. maddesinde yer alan "(1) Katılan, vazgeçerse veya ölürse katılma hükümsüz kalır. Mirasçılar, katılanın haklarını takip etmek üzere davaya katılabilirler." şeklindeki düzenleme karşısında, katılan ...’in mirasçıları ve diğer katılanlar ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayıp sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 14/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
