Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/23557 Esas 2022/15275 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, düşme

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü.
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık ...’a isnad edilen tehdit ve hakaret suçlarının soruşturma ve kovuşturmasının şikayete bağlı olması ve katılan ...’ın aşamalardaki ifadelerinde, şikayetçi olduğunu belirtmesi karşısında, dosya içeriğine aykırı olacak şekilde şikayetten vazgeçme nedeniyle düşme kararı verilmesi,
2-Sanık ...’ın, iddianame ve görevsizlik kararı okunmadan ayrıca CMK’nın 147. maddesindeki yasal hakları da hatırlatılmadan savunmasının alınması suretiyle CMK’nın 191. maddesine aykırı davranılması,
3-Tehdit ve hakaret suçlarını, bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda aynı mağdura karşı birden fazla kez işleyen sanık ... hakkında TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanmaması,
4-Sanık ... ile mağdur ... arasında önceye dayalı bir husumetin bulunması, ilk haksız eylemin kim tarafından gerçekleştirildiğinin taraf ve tanık beyanlarıyla kesin olarak tespit edilememesi karşısında, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak sanık ... hakkında hakaret suçunda TCK’nın 129, kasten yaralama ve tehdit suçlarında ise TCK’nın 29. maddelerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmemesi,
5-Suç tarihinde uzlaşma kapsamında olan kasten yaralama ve hakaret suçlarının, bu kapsamda kalmayan TCK’nın 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçu ile birlikte işlenmesi ve CMK’nın 253/3. maddesi dikkate alındığında, soruşturma aşamasında yapılan uzlaşma teklifinin geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında, 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253/1. madde hükmü uyarınca, TCK’nın 106. maddenin 1. fıkrasının 1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması nedeniyle CMK’nın 253/3. maddesinin uygulanma olanağının ortadan kalktığı, bu nedenle de sanık ...’a atılı hakaret, tehdit ve kasten yaralama suçlarına ilişkin 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
6-6545 sayılı Kanun 72. maddesiyle CMK’nın 231/8. maddesinde yapılan değişikliğin suç tarihi itibariyle yürürlükte olmaması karşısında sabıkasız olan sanık ... hakkında CMK'nın 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı yönünde bir değerlendirme yapmadan karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve katılan sanık ... müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak (sanık ... yönünden başkaca yönleri incelenmeksizin) HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca sanık hakkında cezayı aleyhe değiştirme yasağının dikkate alınmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 15/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.