Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/392 Esas 2021/1766 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/392
Karar No: 2021/1766
Karar Tarihi: 23.02.2021

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/392 Esas 2021/1766 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Gölcük 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin kararının, Daire tarafından onaylandığı ve davalılardan birinin kararın düzeltilmesi istediği belirtiliyor. Dosyaya bakıldığında, borçlu şirketten olan alacağın devredildiği iddiası nedeniyle davalıların işlemlerinin incelendiği, ceza mahkemesi ilamında bahsedilen belgelerle ilgili kaynak olmadığı, taşınmaz devrinin mal kaçırma amacıyla gerçekleştirildiği, kabul edilen alacağa karşılık olarak devir alınma beyanının ödeme aracı olarak kabul edilmediği ve davacının alacağının gerçekliğinin banka dekontları ve tanık ifadeleriyle sabit olduğu sonucuna varıldı. Bu nedenle, davalıların karar düzeltme taleplerinin reddedildiği, para cezası uygulandığı ve red harcının alınacağı karar verildi. Kararda Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 6100 sayılı geçici 3. maddesi 2. fıkrası ile Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 440. ve 442. maddeleri belirtiliyor.

17. Hukuk Dairesi 2020/392 E. , 2021/1766 K.

"İçtihat Metni"

Davacı ... ile davalılar ... ve ... Mühendislik Elektrik Elektronik Telekom İnş. Taah. San. ve Tic. Ltd. Şti. arasındaki dava hakkında Gölcük 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 22.02.2016 gün ve 2013/889-2016/32 sayılı hükmü, Dairemizin 07.05.2019 gün ve 2016/8437-2019/5604 sayılı kararı ile onanmış, süresi içinde davalı ... vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Dosya içeriğine, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere ve onama ilamında belirtilen ticari ilişkinin, davacı üçüncü kişinin borçlu şirketten olan alacağı karşılığı devredilmiş bulunduğu iddiası nedeni ile ifade edilmiş bulunmasına, dava dışı borçlu şirket yetkilisi olarak işlem yaptığı anlaşılan ... Abi hakkında verilen ceza mahkemesi ilamının dava konusu alacak kaynağı belgeler ile ilgili bulunmamasına, davalı ...’e yapılan taşınmaz devrinin mal kaçırma amacı ile yapıldığının tanık beyanları ile sabit olduğu (İİK’nın 280/1) gibi, kabul edilen alacağa karşılık devir alınma beyanına göre de İİK’nın 279/2. maddesi gereğince mutad ödeme aracı olarak kabul edilmemesi nedeni ile iptali gerekmesine, davacının alacağının gerçek olduğunun banka dekontları ve birbirini teyid eden tanık anlatımları ile de sabit bulunmasına göre davalı ... vekilinin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesi 2. fıkrası delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 440. maddesinde sayılan nedenlerden hiç birisine uygun olmayan karar düzeltme isteğinin REDDİNE, aynı Yasanın 442. maddesi uyarınca 520,95 TL para cezasının davalı ..."den alınarak Hazineye gelir kaydettirilmesine ve aşağıda dökümü yazılı 31,10 TL kalan red harcının karar düzeltme isteyen davalı ..."den alınmasına 23/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.