Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 22/3, 62/1, 53/6. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, sanığın meydana gelen kazada kusuru bulunmadığına, taksirle yaralama suçundan cezalandırılmasının hukuka aykırı olduğuna, sanık hakkında düşme kararı verilmesi gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine ancak;
Dosya içeriğine göre; ambulans şoförü olan sanığın olay günü saat 14:15 sıralarında idaresindeki ambulans ile çift yönlü, 7.40 m. genişliğindeki, meskun mahal dışı, çamurlu asfalt yolda, kendi beyanına göre: 80 km, mağdurlar ... ve ...’in beyanlarına göre ise, 100-120 km hızla seyredip, olay yerinin 150 m. öncesi, hafif dönemeç başındaki "50 km/s hız tahdit", "öndeki aracı sollama yasağı" ve "sola tehlikeli viraj"; bunların biraz ilerisindeki "30 km/s hız tahdit" ve "Kaygan zemin", dönemeç bitimindeki üç adet "Sola tehlikeli viraj" ve olay yerindeki “kaygan zemin” ile “sağdan ve soldan daralan kaplama” trafik levhalarının mevcudiyetine rağmen, mevcut hızı ile sola tehlikeli viraja girdiğinde direksiyon hakimiyetini kaybederek sağ taraftan yol dışı kalması, ambulansın devrilmesi ve sürüklenmesi sonucu ambulansta bulunan hasta ...’nun olay sonrası götürüldüğü İnegöl Devlet Hastanesinde 15.11.2012 günü saat 08:30 sıralarında trafik kazasına bağlı olmaksızın önceye bağlı serebrovasküler hastalığı sebebiyle ölümü öncesi meydana gelen kazada yaralanması, hasta refakatçisi katılan ...’ın yaşamsal tehlike geçirip, hayat fonksiyonlarını 3. derece etkileyen kemik kırığı oluşacak şeklinde yaralanması ile sonuçlanan olayda, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanun"un 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekmekte olup, dava konusu olayda sanık asli kusurlu olmakla birlikte yaralanan kişi sayısı, yaralanmaların niteliği, maddede öngörülen cezanın alt sınırı nazara alınmak suretiyle, cezada orantılılık ilkesi ile adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, en üst sınıra yaklaşılarak teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 10/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.